වාරුනිකා 05 කොටස
( කියවලා කොමෙන්ට් කරලා සෙයාර් කරලා සප් එකක් දෙන්න)
වරුණි බයික් එකෙන් බැහැල පස්සවත් නොබලා ඉක්මනින්ම දුවලා ගියා ගේ ඇතුලට ඒ වෙලේ හිතට දැනුන ලැජ්ජාව නිසාම. වෙච්ච දේ ගැන හිතා ගන්න බැරි උනේ ඒ අවස්ථාවේ හැටියට කරන්න කියලා කිසි දෙයක් නොතිබුන නිසා.
ඉක්මනට ඇවිල්ල වොෂ් එකක් දාල බෙඩ් එකට ඇවිල්ල කල්පනා කරන්න ගත්තා. හස්බන්ඩ් ඉස්සරහවත් ඒ විදියට චූ කරා නැති එකේ පිට මනුස්සයෙක් ඉස්සරහ එහෙම දෙයක් කරාද කියලා හිතාගන්නවත් බැරි උනා. අනික තාත්තගේ වයසේ විතර ඉන්න මනුස්සයෙක්. ඒ එක්කම ආයේ ඒ සිද්දිය මැවි මැවී පේනවා වගේ දැනෙද්දී ඇස් දෙක ඉබේම පිය වුනේ විමලසිරිගේ බාගෙට නැගල තිබුණු පයිය මතක් වුන නිසා. හස්බන්ඩ් රට ගියාට පස්සේ මුකුත්ම නැතුව ඒ වෙද්දී මාසෙකට කිට්ටු වෙන තිබුන නිසා වරුණිට ඒ විමලසිරිගේ පයිය මතක් වෙද්දී හැගීම් එකින් එක ඇවිස්සෙනව කියල හිතුනා. ඒ එක්කම මතක් වුනා ෆෝන් එක ඔෆ් කරාට පස්සේ ඔන් කරන්න බැරි උනානේ කියලා. ආයේ ඇදෙන් නැගිටලා ඇවිල්ලා ෆෝන් එක ඔන් කරද්දී ජනේලෙන් ඔලුව දාල බලද්දී තමයි දැක්කේ ඊයේ වැලේ වනපු රෙදි එක්ක තිබුණ පැන්ටියක් නෑ නේද කියලා. ඒ වෙලේ ආපු කුතුහලේ නිසා ෆෝන් එකත් අරගෙනම ඇවිල්ල බැලුවා හුළඟට වත් විසි වෙලාද කියලා. ඒ උනත් අහල පහලකවත් පේන්න තිබුනේ නැති නිසා කල්පනා කරන්න ගත්තේ ඒකට මොකද උනේ කියලා. ආයේ ගේ ඇතුලට ඇවිල්ල කල්පනා කරද්දී මිස් කෝල් ඇලට් ආවම බැලුවා. බලද්දී ශාලිකා කෝල්ස් 7ක් විතර අරගෙන. ඒ නිසා ඉක්මනටම ශාලිකාට කෝල් එකක් ගත්තා. කෝල් එක ආන්සර් කරපු ගමන් ශාලිකා ඇහුවේ
“කොහෙද හුත්තියේ ගියේ ෆෝන් එකත් ඕෆ් කරගෙන? මොකෝ නාකිය උඹව කොහෙට හරි අද්දද??”
“මොනාද වේසියේ මේ කියන වල් කතා. උඹ හිතුවද උඹ වගේ වේසියෙක් කියලා මම හැම එකාටම රෙද්ද උස්සන?”
“අනේ පල පල හුත්ති. නිකන්ම ඉඳි මොකෙක් හරි පයියක් එල්ලගෙන ආවොත්”
“අනේ පලයන් යන්න.”
“හරි හරි. මොකෝ උනේ කියපං. මම කීයේ ඉදන්ද ගන්නේ උඹට?”
“නෑ බං පොඩි හේතුවක් නිසා මම ෆෝන් එක ඕෆ් කරලා තිබ්බේ. ඉදපන්කෝ ඉතින් විස්තරේ කියනකන්?”
“හරි හරි කියපන්කො බලන්න මහා ලොකු විස්තරේ?”
“ඔන්න එහෙනම් අහගනින්කෝ” කියලා අද වෙච්ච සිද්දිය ඔක්කොම ශාලු ට කිව්වා. කතාව අහගෙන ඉඳල ශාලිකා ඇහුවේ.
“කොහොමද ඒකගෙ පයිය ලොකුද?”
“දැක්ක විදියට නං ලොකු වෙන්න ඕනා. ඒ වෙලේ බාගෙට වගේ නැගල තිබුනේ. උගේ එක කොන නැවිලා”
“අපෝ තෝ ඒ කියන්නේ අච්චර චූ බර අස්සේ පයිය දිහා හොදට බලල නේද?”
“පේන එක නොබලා ඉන්නේ මොකටද බං. අනික ඌට ඕන උනෙත් ඒකමනේ”
“ඔව් ඔව්. නැත්තං ඉතිං එළියේ දාගෙන චූ කරයිද?”
“ඒ නිසාමයි මට ඉවසගන්න බැරි උනේ. චූ බර ඩබල් උනා...”
“අපරාදේ උඹට පොටෝ එකක් ගන්න තිබුනේ?”
“ඒ මොකටද?”
“ඇයි හුත්තියේ අපි බැලුවම නරකද?”
“උඹට ඉතින් නාකි පකවල් පේන්න බෑනේ?”
“ඒක ඉතින් මට තේරෙන කාලේ ඉඳල ආපු ආසාව නේ.?”
“ඇත්තටම දැනට නාකි කීයක් විතර ඕකට හුකල තියෙනවද?”
“හ්ම්ම්ම් ඔය 7-8ක් වත් ඇති මයේ හිතේ”
“ඒ තරමට උඹට මතක නෑ කීයක් හිකුවද කියලවත්?”
“කවුද බං ගණන් කර කර හුකන්නේ. මෝල් වෙච්ච වෙලාවට අහුවෙන එකෙක්ට කියලා හුකා ගන්නවා ඇරෙන්න”
“උඹට ඉතින් බය නැද්ද බං ඔය නාකි එක්ක හුකන්න”
“බයක් නං නෑ. ඒ උනාට ඉතින් පොඩ්ඩක් පරිස්සම් වෙන්න ඕනා. නැත්තං දනනවා නේ ඕකුන්ට කොන්ට්‍රෝල් නැතුව යනවා නේ අපි වගේ එකකට හුකන්න හම්බවුනාම.”
“හ්ම්ම්ම්”
“මේ ඒක නෙමේ. උඹට අලුත්ම සීන් එකක් කියන්න නිසාමයි ගත්තේ?”
“ඒ මොකද්ද ඒ? තව අලුත් එකක් ද ?”
“ඔව් ඔව්. එහෙම සීන් එකක් තමා. ඊයේ සීන් එක උනේ?”
“මොකක්? ඒ කියන්නේ ඊයෙත් උඹට හිකුවද කවුරු හරි”
“නෑ හුත්තියේ තාම නෑ. ඒ උනාට හෙට අනිද්දට නුහුකා ඉන්න එකකකුත් නෑ”
“ඒ එක්කම වරුණි දැක්ක සමන් එනවා කඩුල්ල පැනගෙන.”
“ශාලු මට පොඩ්ඩක් වෙලාවක් දීපං. සමන් එනවා කෑම එක අරගෙන. මම ඌව යවල ඉන්නම්”
“මොකෝ තාම මුකුත් කරගන්න බැරි උනාද ඌට?”
“උඹට පිස්සුද හුත්තියේ. උඹ වගේ කියලා හිතුවද මම?”
“අනේ පලයන් යන්න. මොකෝ නාකි විතරද උඹට හොද?”
“ඉඳපන් ඉඳපන්” එහෙම කියල කෝල් එක කට් කරා. නැත්තං වරුණි දනනවා ශාලිකා සමන් ඉන්න වෙලාවටත් මොන මොනාහරි කියනවා කියලා.
“වරුණි මිස්!!!”
“එන්න සමන්. අද මොකෝ පරක්කු වෙලා”
“නෑ මිස්. අද පොඩ්ඩක් අල්ලපු ගමේ වැඩකට ගියා ඒකයි”
“කොල්ලෝ එක්ක සෙල්ලමේ ගියා නේද?”
“ඔව් මිස්. මේ දවස්වල වැඩි වැඩකුත් නෑනේ”
“එහෙම කියල බෑ. වැඩ ටිකත් කරන්න ඕනා”
“ඔව් මිස්.”
“හරි අද එහෙනම් ඔය කෑම එක දීල යන්න. මට අද ටිකක් මහන්සි. අපි හෙට පාඩම් වැඩ කරමු.”
“හා වරුණි මිස්. මම යන්නම් එහෙනම්”
ඉක්මනින් සමන්ව යවලා ආයේ ශාලිකාට කෝල් එකක් ගත්තේ විස්තරේ අහගන්නකන් ඉවසිල්ලක් නැති නිසා
“හරි කියපන්කො දැන් විස්තරේ”
“උඹටත් ඉතින් ඒ වගේ එකක් නං ඔක්කොම අමතකයි නේද?”
166
26
6
2
1
1
72.6K02:13
“නැතුව නැතුව දැන් අගේ නොකර කියපන්කො ඔය විස්තරේ. කවුද දැන් ඔය අලුත් නාකි ඩයල් එක?”
“ට්‍රැෆික් පොලිස් ඩයල් එකක්”
“මොනවා? ඒ කොහොමද සෙට් උනේ ?”
“දඩ කාල තමා . ඔන්න එහෙන්ම අහගනින්කෝ සිද්දිය”
“මේකයි උනේ බන් මට ඊයේ ටවුමට යන්න උනා අදිස්සි යකට බඩු වගයක් ගන්න”
“ඉතිං”
“ඉතින් තමයි මම bike එකේ ගියේ, එළවලු ටිකකුයි,අඩුම කුඩුම ටික්කකුයි ගන්න එද්දී ටිකක් හවස් උනා වැලිකුබුර හන්දියෙන් ෂොට් කට් එකෙන් දාල ඇරලා අවා ඒ පාරේ හවසට වාහන ඇත්තෙන්ම නෑනේ”
“ඉතිං”
“වගුවකින් ඩබල් ඉරි කැපුනා ,මම ගණන් ගත්තේ නෑ... එතකොටම විසිල් එකක් වැදුනා, මම උඩ ගියා බන්, බ්රේක් වැදුනේ ඉබේටමයි”
“ඉතින් තෝ දැක්කේ නැද්ද ඌ ඉන්නවා?”
“කොහේ දකින්න ද බන් ඌ පඳුරක් අස්සේ ඉඳන් පැන්නේ, අනික වංගුව නිසා පේන්නෙත් නෑ”
“අහ්හ් ඉතින් ඊට පස්සේ?”
“ඊටපස්සේ පොර තරහින් වගේ මගේ ලගට ආවා”
****ශාලිකාගේ පාපොච්චාරණය****
“කොහෙද නෝනා මේ හැටට හැටේ යන්නේ?”
“අනේ sorry රාලහාමි අද ටිකක් පරක්කු උනා”
“පරක්කුයි කියලා පිස්සියක් වගේ පාරේ ගිහින් හරියනවා ද? අර ඩබල් ඉරත් කැපුවා, අනික speed ලිමිට් එකත් කැඩුවා වැරදි දෙකක් , මේක ලියන්නම වෙනවා මිස්”
“අනේ රාලහාමි මේ පාර විතරක් යවන්න බැරිද?”
“කොහොමටවත්ම යවන්න බෑ මට ලයිසන් ඉන්සුරන්ස් දෙන්න මිස්” ඉතිං මම bag එක ඇරලා බැලුවා. අම්මටසිරි වෙනවා ඒවා දාපු පොඩි පර්ස් එකත් ගෙනත් නැ, මම කෝකටත් ස්කුටියේ සිට් එක යට ලොකර් එකෙත් බැලුවා නෑ..
“මොකෝ ඒවත් නැද්ද?”
“එකත් ගෙන්න අමතක වෙලා මිස්ටර්”
“ඔහොම ගියොත් තමුසෙලට යට ඇඳුනුත් අමතක වෙයි?” මට මාර පල් එක, මොකද ඌ එහෙම කියන ගමන් කෑදර බැල්ල්මක් දැම්මා මගේ ගෙඩි දෙක දිහා.. ලැජ්ජාවේ බෑ මට උට බනින්නත් බෑ දැන් මං වැරදි 3 ක් කරලා නේ.
“අනේ රාලහාමි අදට විතරක්?”
“මොනවා ද අදට විතරක් මට අයිඩින්ටිය දෙනවා කෝලම් නොකර” ඌ ටිකක් සැරෙන් කිවා.. මම පර්ස් එක ඇරලා ඒක දුන්නා.
ඌ ඒක සාකුවේ දාගෙන,
“අහකට වෙන්න මට bike එක චෙක් කරන්න ඔන, මේ දවස් වල කුඩු අදින්නෙත් ලස්සන නෝනලා තමයි?”
“අනේ මම එහෙම එකෙන්ක් ...”
“කට කට කටවහගෙන පැත්තකට වෙනවා” එහෙම කියල මිනිහ මගේ bike චෙක් කරන්න ගත්තා, එළවලු අනංමනං නේ තිබ්බේ.
“මට හෑන්ඩ් bag එක දෙන්න?” මම එකත් දුන්න බෑ කියන්න බෑනේ
මූ bag එක අවුස්සන්න ගත්තා. අවාසනාවට මු ඇරපු පොකට් එකක තිබ්ලා මම ෆාමසි එකෙන් ගත්ත මල්ල වැටුනා..
“මේ මොනවද?”
“බෙහෙත් වගයක් සර්”
“බෙහෙත් කෝ බලන්න” කරුමෙට එකේ තිබ්බේ Eva pad පැකට් එකකුයි කොන්ඩම් පැකට් වගේකුයි, පොස්ටිනෝ පෙට්ටි වගේකුයි.. මිනිහා දැක්ක ගමන් මගේ දිහා බලලා කැත හිනාවක් දැම්මා.
“මේ මොනවද මිස් මේ ??”
“ඕවා ගෑණු අය අරගන්න බෙහෙත් ටිකක්?”
“මම දන්නේ නැද්ද මේ බෙහෙත් හිහි මොනවා නැතත් ඒවානම් අමතක නොකර හොඳට දීලා කොරගන්නවා වගේ??”
“එහෙම නෑ සර්”
“එහෙම නැත්තම් මෙච්චර කොපු ගොඩක් බැලුන් පුම්බන්ඩ යැයි හිහි” ඊටපස්සේ ඌ සාක්කුවෙන් මගේ ID එක අරන් බලන් ගත්තා.
“කෝ බලමු හ්ම්ම් නම ශාලිකා මදුමාලි සිරිවර්ධන, අප්පටසිරි ටීචර් කෙනෙක් ද?” මිනිහගේ ඇස් උඩ ගියා. ඌගේ තරහා ටිකක් අඩු වුනා වගේ,
“ඔව් රාලහාමි”
“යසයි යසයි ටීචර් ගේ වැඩ” ඌ ටත් හිතෙන්න ඇති මමත් එසේ මෙසේ බඩුවක් නෙමෙයි කියලා.
“මම වැරැද්ද පිලිගන්නවා සර්”
“මම ඉස්සරහා වැරැද්ද පිලිගත්තට බෑ මිස් වැරදි තුනක් නිසා උස්සාවී දාන්නම වෙනවා ඉතින්”
“අනේ සර්”
“මිස් වැඩකරන්නේ කොහේ ද?”
“ john කො*වල එකේ මම වැඩ කරන්නේ සර්”
“මට සර් කියන්න එපා අන්කල් කියන්න මිස් මගේ පුතයි - දුවලා දෙන්නයි යන්නෙත් ඒ ඉස්කෝලේ ටම තමයි”
“අහ්හ් එහෙමද අන්කල් ?” මම දෙගිඩියාවෙන් අන්කල් කිවා, ඌ ට එකට මාර හැපී,
“ඔව් ශාලිකා මිස් , මිස් මොනවද උගන්නන සබ්ජෙච්ට් එක?”
“නාට්‍ය හා රංග කළාවයි උසස් පෙළට නැටුම් තමයි ටීච් කරන්නේ අංකල්” මම ටිකක් නලවලා එහෙම කිවේ මුගෙන් උසාවි දාන එක නවත්ත ගන්න පුවන්න ද බලන්න.
“අහ්හ් හිහි මේ බෙහෙත් මල්ල දැක්කමත් කියන්න පුළුවන් මිස් හොඳ හොඳ නැටුම් නටනවා කියලා ඔන්න?”
“අනේ එහෙම දෙයක් නෑ අංකල්”
“නැත්තේ මොකද ?? මිස් බැඳලා ද?”
“බැදලා හිටියේ අංකල් එත් පොඩි ප්‍රශ්න වගයක් ඇවිත් දැන් අයින් වෙලා ඉන්නේ”
“ඩිවෝස් වෙලා ද?”
“ඔව්”
“අප්පොච්චියේ එහෙනම් මොකටද මෙච්චර කොන්ඩම් පැකට් ??” මට කියන්න දෙයක් තිබ්බේ නෑ බං මොනවා කියන්න ද නාකි පොලුයි - පොඩි පකවලුයි බස්සගන්නවා කියන්නද ? ඇරත් පොලිසියට හිහි ..
“මොකෝ කෙල්ලට උත්තර නැද්ද ? හිහි” ඌ හිමීට මගේ අතක් අතගාන ගමන් ඇහුවා. මම ඉතින් ලාවට හිනාවක් දැම්මා...
“බයවෙන්න දෙයක් නෑ කෙල්ලේ මම දන්නවනේ ඔය වයසේ කෙල්ලොන්ට තියන මෝල් අමාරුව ගැන හිහි අපිත් ඒකාලේ බැඳපු වා හොඳට තලලා තියෙනවා හිහි”
“ඊයා අන්කල් !!! මොනවද මේ කියන්නේ?”
“ටීචර් ට කොපු දාලා බඩුව පලාගන්න හොඳයි එතකොට හිහි” ඌ දිගටම මගේ අත අතගාමින් කොනිත්තන්න ගත්තා.128 24 3
43K02:13
“අනේ අනේ අපි නම් ඔය විකාර වැඩ කරන්නේ නෑ අංකල් හරිද?”
“ඒවා ඉතින් උස්සාවී දැම්මාම බලන්න බැරියැ හිහි” ඌ කින්ඩියට හිනා උනා.
“අනේ අංකල් මේක ගොඩින් බේරගන්න විදියක් නැතිවෙයිද අප්පා??”
“වැරදි තුනක් එහෙම ලේසියෙන් ගොඩින් බේරන්න නම් අමාරුයි කෙල්ලේ??”
“අනේ මම උස්සාවී ගානේ ගිහින් අප්පිරිය වෙලා ඉන්නේ අන්කල් ?”
“අහ්හ් ඒ මොන ලබ්බකටද? ඇයි හෝටල් කාමරේක වත් ඉඳලා පොලිසියට මාට්ටු උනා ද? හිහි ”
“එහෙම විකාරයක් නෙමෙයි අංකල් මම ඩිවෝස් නඩු යන කාලේ,උස්සාවී ගාටලා මට එපාවෙලා තිබ්බේ” මම කියන්නේ ඇත්ත කියලා මිනිහට හිතේන්න ඇති.
“හ්ම්ම් එකත් එහෙමද? එත් ඉතින් උබ වගේ අයිටම් එකකට නිකන් යන්න දෙන්නත් බෑ හිහි”
“අයිටම් කිවේ”
“අයියෝ අයිටම් කියන්නේ බඩු වලට කෙල්ලේ හිහි”
“අනේ මම බඩුවක් නෙමෙයි අංකල්” හිතේ තිබ්බ ලැජ්ජාව මැදි මම කිවා.
“ඒවා ඉතින් බලන්න උබව ඇඳක පෙරලා ගෙන බලන්න ඕන, කකුල් දෙක එහෙම ඈත් කරලා හිහි” මුගේ කුණුහරුප නිසා මම ඔටෝ මෝල් වෙන්න ගත්තා. උටත් ඒක තේරුණා වගේ දිගටම ඒ විදියටම කතාකරා.
“අනේ ඊයා මොනවද අංකල් මේ කියන වල් කතා” මාත් ලාවට හින්නාවක් දාලා කිවා.
“මම කියන්නම් අදට සමාව දෙන්නම් හැබැයි එක කොන්දේසියක් උඩ”
“අනේ තැන්ක්ස් අංකල්, මොකද්ද ඉතින් ඔය කොන්දේසිය??”
“කොන්දේසියක් කීවට මේක පොඩි සන්තෝසමක්??” මට තේරුණා මූ ඉල්ලන්නේ මොකක්ද කියලා, එත් මම දන්නේ නෑ වගේ හිටියා.
“සල්ලිද ??”
“අපෝ නැ”
“එහෙනම්??”
“මම කියන්නම්” කියලා මූ මගේ bike එකට නැගලා මිනිහා හැංගිලා ඉඳපු තැනින් ඇතුලට දැම්මා. මාත් ඒ පස්සෙන් ගියා. අම්මටසිරි එතන මාර ගහක් පිටිපස්සේ බංකුවක් ගහලා වාඩියක් වගේ, වන්ගුවේ මාන කැලේ නිසා පාරට හොයන්නම බෑ මිනිහගේ bike එක ගාවින් මගේ එකත් නතර කරා..
“ඔය බංකුවේ වාඩිවියන් කෙල්ලේ?”
“අනේ අන්කල් හවස් වෙලානේ ??”
“හරි බන් හවස් උනා වගේද උස්සාවී වැටුනොත්?” එහෙම කිවම මම මොකුත් නොකියා ගිහින් ඉඳගත්තා.මිනිහට ඒකට හිනා. එකරලා පොරත් මම ලගින් වාදී උනා..
“කෙල්ලේ උබ පාලුවෙන් නේද? ඇත්තේ ??”
“නෑ එහෙම එකක් නෑ”
“නෑ මම කිවේ සැප දෙන්නවත් මනුස්සයෙක් නෑ නේ?”
“මොන සැප ද අන්කල් ??”
“හුත්තු සැප හුත්තියේ” කියලා මගේ සාය උඩින් කිම්බ අල්ලන්න ගත්තා.මම නවත්තන්න හැදුවට හරි ගියේ නෑ,
“හරි නම් උබට ගල් දෙක පෙන්න කොට සායවල් ඇඳලා බයිසිකල් වල යනවාටත් උස්සාවී දාන්න ඕන හිහි”
“අනේ අහ්හ්හ් ම්ම්ම්ම්” ඌ තදට කිම්බ අතගගා මිරිකුවා.
“කෝ සාය උස්සපන් මට උබේ කිම්බ බලන්න ඕන”
“අනේ බෑ බෑ” මම එහෙම කියලා ඇබරුනේ බොරුවට කියලා උටත් තේරුණා. ඌ ඊට පස්සේ මගේ මුණ කිස් කරලා බෙල්ලේ උඩට පහලට ලෙවකන ගමන් උගේ පොල්ල එලියට ගත්තා ආනමාලු කෙහෙලක් වගේ ඒක..
“ඇයි ටීචර්ට ජංගියත් අමතක උනා වත්ද ??හිහි ”
“පිස්සුද ???හිහි ”
“කොහොමද කෙල්ලේ මගේ භාණ්ඩේ?? මිට කලින් කාල තියෙනවද ? මේ සයිස් එකකින් ?” කියලා ලාවට අතේ ගහන ගමන් ඇහුවා, පිරිමි කොහොමත් ආසයි නේ සයිස් එක ගැන පම්පෝරි ගහන්න හිහි..
“අපෝයි ඔව් හිහි ඕක පොඩි වැඩි හිහි” මමත් අරූ ඖස්සන්න කිවා.
“අප්පද බෝල හුත්ති උබත් එසේ මෙසේ බඩුවක් නම් නෙමෙයි වගේ?? බලන් ගිහාම” කියල ඌ බලෙන්ම මගේ කොට සිල්ක් සාය උස්සලා ජංගිය පාත් කරා..
“මේ තියෙන්නේ ටීචර් ගේ වල් කිම්බ හිහි අම්මාට හුකන්න හුත්ති උබේ වේසා කිම්බෙන් ජුස් වැක්කෙරෙනවා බං” කියලා පිස්සුවෙන් වගේ ඇඟිල්ලක් හිලේ අරින්න ගත්තා.මටත් හොඳටම මෝල් වෙලා හිටියේ.
“අහ්හ් පරක්කු වෙනවා අප්පා ඔය ඇති දැන්”
“හරි හරි ශික් තව ටිකක් කලින් සෙට් උනානං මෙතනම තියන් උබට අරින්න තිබ්බා”
“පිස්සුද?? මට යන්න ඕන”
“යවගන්නද ඕන හිහි ??”
“අනේ මේ”
“හරි හරි පොල්ල උරපන්කෝ උබට හදිස්සියනේ?” කියලා මම බංකුවේ ඉද්දි ඌ හිටගත්තා. ඒ අවසරෙන් මම දනිහේ තිබ්බ පෑන්ටිය ඇඳගෙන සාය හදා ගත්ත. මූ ඒක දැකලා කියනවා.
“හිටපන්කෝ හුත්ති ඉස්සරහට ජංගි නැතුව ඉස්කෝලේ යවලා කොල්ලොන්ට පෙන්න නටවනවා තෝව”කියල, ඒ කරා ඌ පොල්ල මගේ මුණේ ඇතිල්ලුවා දාඩිය ගද අම්මෝ හිහි
“කෝ ඉතින් උරපන් උස්සාවී යන්න බැරි නම් හිහි” කියලා මගේ කම්මුලට හිමිට ගහන ගමන් කටට දෙන්න ගත්තා..
“ඉතීන් උබ පොල්ල ඉරුවද ශාලි??”
“නැතුව ලිංගික අල්ලස් වගේ තමා ඉතින් හැබැයි ඌ කට ඇතුලේ කැරි පාරක් ඇරියා පිස්සු හැදුනා ඒ තරම් ගියා උට, ඌ ගොඩ කාලෙකින් ආතල් අරන් නෑලු එකලු හිහි”
පස්සේ මගේ නොබරෙත් ඉල්ලුවා මම වැරදි එකක් දීලා යන්නම් කියලා ආවා බන් වෙන වෙලාවක අහු උනානම් ඌ මගේ ම කොන්ඩම් එකක් දාලා මටම හුක්කන්නේ හිහි
“අම්මෝ උබටත් වෙන වැඩ?”
“උබට එහෙම උනානම් සිහිත් නැතිවෙයි බයට ඉබ්බි හිහි?”
“පල පල ඇයි අපි ඩොටේ කියලා හිතුවා ද උබ??”
“ඩොටේ තමයි හුත්ති පොළොන්නරුව හිහි”
“අනේ මේ මම පස්සේ ගන්නම් bye”
“හ්ම්ම් bye ඇඟිල්ල වත් ගහගනින් හිහි”
“ර්ර්ර් උබට නම්”
කතාව ඉවර වෙද්දී වරුණිගේ හුත්ත ජූස් වලින් පිරිලා. කතාව යන අතරතුරේ මතක් වුනේම විමලසිරිගේ පයිය. ඒ වගේ මටත් කටට ගන්න චාන්ස් එකක් තිබුන නං කියලා වරුණිට ඒ වෙලේ හිතුනා. ශාලිකා මේ දේවල් කිසි බයක් නැතුව කොහොම කරනවද කියලා වරුණි කල්පනා කරන්න ගත්තා.177 27 3 
31
45.3K02:13
**************
පහුවෙනිදා ඉරිදා නිසා වරුණි උදෙන්ම නැගිටලා රෙදි ටික හෝදලා දාල නා ගත්තා. නාල ආයේ රෙදි ටික වනන්න යද්දී තමයි මතක් උනේ පැන්ටියක් නැති වෙලා තිබුන නේද කියලා. ඒ වෙලේ ආයේ කල්පනා කරේ කවුරු මේ වැඩේ කරන්න ඇතිද කියලා.එහෙම කල්පනා කර කර කොන්ඩේ පිහද පිහද ඉන්නකොට කඩුල්ල ඉස්සරහ බයික් එකක් නවත්තන සද්දයක් ඇහුන නිසා ඒ පැත්ත බැලුවා. බැලින්නම විමලසිරි එනවා මොනාද බෑග් වගේකුත් අරගෙන. වරුණිට ඒ වෙලේ මිනිහට මූන දෙන්නේ කොහොමද කියල හිතුනා. ඒත් ගෙදරට එන මනුස්සය එක්ක කතා නොකර ඉන්නත් බෑනේ . ඒ නිසා ඕන දෙයක් වුනාවේ කියල හිත හදාගත්තා.
“ගූඩ් මෝර්නින්ග් වරුණි මිස්”
“ගූඩ් මොර්නින්ග් විමලේ අන්කල්. මොකෝ උදෙන්ම මේ පැත්තේ?”
“මම මේ වත්තේ අලුත් ආනමාලු කැනකුත් ඉදිලා තිබුනා. මට ඉතින් මිස්ව මතක් වුනා එක කපද්දී. ඔයාට අරගෙන ආවා”
“අනේ මොකට කරදර උනාද අංකල්. ඔෆිස් එකට ගේනවා නං ඇති නේ??”
“ඒක හෙට ගේන්නම් ඔෆිස් එකටත්. මේවා මිස්ගේ පංගුව තියාගන්නකෝ. අනික මිස්ට කඩේ ගිහිල්ල මේවා ගන්න විදියකුත් නෑනේ?”
“හ්ම්ම් ඒක නං එහෙම තමයි.”
වරුණි ඒ වෙලාවේ ඇඳලා හිටියේ කොට සායක් නිසා ගල් දෙකෙන් බාගයක් විතර එළියේ. විමලේ සැරින් සැරේ ඒ දිහා බලනවා කියල වරුණිට තේරුනත් ඒ වෙලේ කරන්න දෙයක් නැති නිසා මුකුත් නොකිය කතා කර කර හිටියා.
“වරුණි මිස්. ගෑස් එකේ වැඩේ මොකෝ උනේ?”
“තාම හරි ගියේ නෑනේ විමලේ අංකල්?”
“ඉතින් ඇයි මට කිව්වේ නැත්තේ. කිව්වා නං මං වැඩේ කරලා දෙනවා නේ. යමුකෝ එහෙනම් බලන්න මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියලා”
“අනේ කමක් නෑ අනකල්. අපි ඒවා හදන කෙනෙක් ගෙන්නලා බලමු”
“නෑ නෑ ඉන්නකෝ. මම බලන්නම් ආපු එකේ?”
“හ්ම්ම්ම් හා එහෙනම් යමුකෝ.”
එහෙම කියලා වරුණි ඉස්සර වුනා. ඒ වෙලේ වරුණි ඇඳලා හිටිය සායට පුක ඉලිප්පිලා පේනවා. මේ විදියට මෙහෙම දකින්න ඕන නිසාමයි බොරු හේතුවක් හදාගෙන අද ගෙදරට ආවෙත්.
- නැවත හමුවෙමු -
0 Comments