වාරුනිකා 08 කොටස
( අනිත් කොටස් සියල්ලම මගෙ වෝල් එකෙ බලන්න. අදහස් තියෙනවා නම් දෙන්න. කොමෙන්ට් කරලා සෙයාර් කරන්නත් අමතක කරන්න එපා )
වරුණිට ඒ වෙලේ ආපු කේන්තියත් එක්කම කැලේ පීරාගෙන ආව බයික් එක ළඟටම. විමලේ පස්සෙන් දුවගෙන ආවත් වරුණි නෙමේ නැවතුනේ.
කොච්චර වල් කතා එක්ක ෆන් එකේ හිටියත් ඒ වෙච්ච දේ නිසා වරුණිට හිතට දැනුනේ පුදුම තරහක්.
ඒ නිසාම බයික් එක ලඟට ඇවිල්ල තරහින් පුපුර පුපුර ඉන්නකොට විමලෙත් ඇවිල්ල මුකුත් නොකියම බයික් එක ස්ටාර්ට් කරා.
වරුණි පිටි පස්සෙන් නැගල වාඩි වුනා. ප්‍රධාන පාරට බයික් එක හරවල ටික දුරක් එද්දී වරුණි දැක්කා සමන් එනවා ෆුෂ් බයිසකලයක් පැදගෙන.
සමන් පහු කරගෙන විමලේ යද්දී තමයි වරුණි ඒ සමන් කියලා අදුරගත්තේ.
ඒ නිසා විමල්ගේ පිටට තට්ටු කරලා කිව්වා බයිසිකලේ නවත්තන්න කියලා.
“ඒ මොකෝ වරුණි මිස්?”
“කිව්වම අහල නවත්තන්න කතා වලින් වැඩක් නෑ?” කියල ටිකක් සැරෙන් කිව්වම මිනිහ බයික් එක නැවැත්තුව. ඊට පස්සේ වරුණි බැහැල කිව්වා
“හරි අංකල්. ඔයා දැන් යන්න?”
“මං යන්න ඒ කොහෙද? මිස් කොහොමද යන්නේ?”
“මම එන්නම් කොහොම හරි. අංකල් දැන් යන්න?”
“එහෙම කොහොමද මග දාල යන්නේ. අනික මෙතන ඉඳල යන්න වාහන මුකුත් ඇත්තෙත් නෑ. සර් දැනගත්තොත් මට වසන්න වෙන්නෙත් නෑ?”
“ඇයි අර කරපු වැඩේ සර් දැනගත්තොත් මොනාද වෙන්නේ?”
“අනේ මිස්. ඒ කතාව නං සර් එක්ක කියන්න එපා. ඒක ඔහොමම අමතක කරලා දාන්න. මට සමා වෙන්න මිස්?”
“බලමු. දැන් අංකල් යන්න. මම එන්නම්”
“මිස් කොහොමද පයින් එන්නේ?”
“කොහොම හරි එන්නම්. කිව්වම අහල දැන් යන්න ඉතින්?”
ඒ වෙලේ විමලේට යනවා ඇරෙන්න වෙන කරන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ. තව මෙතන හිටියොත් ගෑනිගේ තරහ තව ඇවිස්සෙනව කියලා විමලේට හිතුනා. ඒ නිසා බයික් එක ස්ටාර්ට් කරගෙන මිනිහ ගියා පස්ස බල බලා.
සමන් ඉස්සරහට එද්දී දැක්ක වරුණි ඉන්නවා පාර අයිනට වෙලා ගවුමත් තෙමාගෙන. කොල්ලටත් පුදුමයි මිස් මොනාද මේ වෙලාවේ මේ පාරේ කරන්නේ කියලා. සමන් කිට්ටු වෙද්දී වරුණි නවතින්න කියලා අත දාල කිව්වා
“වරුණි මිස්. කොහෙද මේ?”
“සමන් කොහෙද යන්නේ?”
“මං ගෙදර යනවා”
“හරි මාවත් දාගෙන යන්න පුළුවන් නේද?”
“පුළුවනි මිස්?”
“වට්ටන්නේ නෑනේ නේද?”
“නෑ නෑ නගින්න. මම අක්කවත් ගොඩක් වෙලාවට දාගෙන යනවා”
“හා එහෙනම් බය වෙන්න දෙයක් නෑ.”
එහෙම කියල වරුණි බයික් එකට නැගල පොල්ලේ වාඩි වුනා සමන්ගේ අතේ හේත්තු වෙන ගමන්. ගවුම තෙත නිසා ඇඟටම ඇලිලා තියෙන්නේ. එදා දිය රෙද්ද පිටින් දැක්ක විදිය මතක් වෙලා සමන්ගේ ඇඟ රත් වෙනවා වගේ කියලා තේරුණා. කොල්ලගේ පයියත් කෙලින් වුනා නිකන්ම. අමාරුවෙන් පාලනය කරගෙන බයිසිකල් එක පදින්න ගත්තා.
“ඔයාට බර නෑ නේද සමන්?”
“අපෝ නෑ වරුණි මිස්. ගානක් නෑ”
“කොච්චර වෙලා යාවිද ගෙදරට යන්න”
“විනාඩි 20ක්වත් යාවි. මිස් කොහෙද ඉතින් මේ තෙමිලත් එක්කනේ?”
“අනේ ඔව් සමන්. කැලේ ගියා විමලසිරි එක්ක වැඩ වගේකට. ඉතින් වැස්සට අහු වුනා”
“ඒකනේ ඉතින්. කෝ කැබ් එකත් නෑනේ. විමල් අන්කලුත් නෑනේ?”
“ඒ මනුස්සය ගැන කතා කරලා වැඩක් නෑ. පිස්සෙක්”
“ඒ මොකෝ මිස්?”
“අනේ කොල්ලෝ මට මිස් කියනන් එපා. අක්කා හරි ඇන්ටි හරි කියන්න. මිස් කියනන් මොකෝ මම ඔයාගේ ටීචර් නෙමේ නේ?”
“ඒ උනාට ඉතින් එහෙම හොද නෑනේ?”
“අනේ අනේ. උබ හොද හොද වැඩ නේ කරන්නේ. මම නොදනන්වද තමුසෙගෙ තරම. පිස්සු නැතුව මට ඇන්ටි හරි අක්කා හරි කියනව”
“හා...” ඒ කතාවත් එක්ක සමන්ගේ හිතේ තිබුන බය ටිකක් නැතුව ගියා.
වරුණිටත් කැලේ සිද්දිය ටික ටික අමතක වෙලා සමන් එක්ක විහිලු කර කරම ආවා. සමනුත් මේ වගේ චාන්ස් එකක් ආයේ එනෙන් නෑ කියලා හිතල ටික දුරක් එද්දී වරුණිගේ පුකේ අතුල්ලන්න ගත්තා කකුල බයිස්කලේ පාගන ගමන්. කොල්ල හිතා මතාම පුක අතුල්ලනවා කියලා වරුණිට තේරුනත් මුකුත් නොකියා සමාන්‍ය විදියට හිටියා.
සීතල එක්ක වරුණිගේ ඇඟ රත් වෙනවා කියලා වරුණිට තේරුණා එහෙම දිගටම පුක අතුල්ල අතුල්ල පදිනකොට. මේ අතර විමලේ වරුණිව දාල ගියාට මගට ගිහිල්ල හැංගිලා බලාගෙන හිටියා වරුණි යන්නේ කොහොමද කියල බලන්න.
මොනා උනත් මිනිහ ඒ වෙද්දී පොඩ්ඩක් බය වෙලා හිටියේ වරුණි හැසිරුණ විදියට. මොකද මිනිහා හිතාගෙන හිටියේ වරුණි on එක දෙන හැටියට ලේසියෙන්ම වැඩේට නම්ම ගන්න පුළුවන් කියලා. අද මේ වැඩේ ප්ලෑන් කරේම කොහොමහරි කටට දෙන්න ට්‍රයි කරන්න. ඒත් ඔක්කොම අවුල් ගියා මිනිහා හිතුවවට වඩා. ඒ නිසා කේන්තියත් එක්කම පොඩි බයකුත් හිතට ආවා. මොනා උනත් ලිංගික අඩතෙට්ටම් කරා කියලා නඩුවක් උනත් වැටෙන්න බැරි නෑනේ රාජ්‍ය සේවේ නිසා. මිනිහා කැලේ අස්සට වෙලා පාර දිහා බලාගෙන ඉන්නකොට දැක්කා බයිසිකල් එකක කපල් දාල එනවා. කිට්ටුවට එද්දී තමයි අදුර ගත්තේ වරුණි එන්නේ කියලා. ඒක දකිද්දී තවත් මිනිහට අවුල් ගියා. වැඩිපුරම කේන්ති හියේ සමන් එක්ක කියලා දැනගත්තම.
154
22
2
1
1
46.5K12:18
“යකෝ මේකි මට බැනලා කොල්ල එක්ක ජෝඩු දාල යනවා නේ හිනා වේවි. පුදුම ගෑනු තමයි. මමත් ඉස්සර වුනා වැඩිද මන්දා? කොහෙද කළු ජංගිය එක්ක පුක දැක්කම මටත් ඉවසන්න බැරි උනානේ. දැන් ඉතිං බලාගන්නවත් බැරි වෙයිද දන්නේ නෑ?”
ඔහොම කල්පනා කර කර සමන්ට යන්න ඇරලා මිනිහත් බයික් එක පස්සෙන් ගියා නොදැනෙන්න.
වරුණිත් දැන් හොදට සමන්ගේ අතට බර වෙලා ඇඟටම හේත්තු වෙලා යනවා සයිකලේ ඒ යන ගමන් කැලේදී වෙච්ච සිද්දිය වගේම විමලේ පයිය නග්ග ගෙන අතේ ගහපු හැටිත් සැරින් සැරේ මතක් නොවුනමත් නෙමේ. බොරුවට තරහ පෙන්නුවට මාස ගානකින් පයියක් ඒ විදියට දැක්ක නිසා ඇවිස්සිලා හිටියේ. ඒත් ඒ දේවල් පිට කරන්න වෙලාව නෙමේ කියල තමා වරුණි කල්පනා කරේ. ගෙදරට එනකම්ම කල්පනා කර කර ආව මිසක් සමන් මොනාද කරන්නේ කියන එක ගැන වරුණිට දැනුනේ නෑ. ගෙදරට එද්දී වෙලාව 4.30 වගේ වුනත් වැහි අන්දකාරේ පහ වෙලා තිබුනේ. වරුණිට හිතුනා අදත් වැවේ නාන්න තිබුන නං කියල.
“සමන් අදත් නාන්න යන්න තිබුන නං මාරු වැවේ?” ඒ කතාව ඇහුවම සමන්ටත් ඉහේ මලක් පිපුන වගේ වුනා.
“මිස්ට යන්න ඕන නං යමු මිස්”
“ආයෙත් මිස් මිස් කියනවා. මං දැන් මොකද්ද කිව්වේ?”
“අනේ හරි අක්කා”
“අන්න එහෙම කියනවා ගුටි නොකා. ඒක නෙමේ අම්ම මොනා හරි කියයිද හවස් වෙලා නිසා?”
“නෑ අපි එයාට නොකිය යමු. එයා නං මේ වෙලාවේ යන්න එපා කියයි?”
“අපෝ එහෙම බෑනේ. මොනාහරි උනොත් මටත් මෙහෙ ඉන්න වෙන්නේ නෑ.”
“නෑ අක්කේ. ඔයා බය වෙන්න එපා මම ඉන්නවා නේ?”
“ඔයා නං කියයි. කෝකටත් අම්මට කියලම යමු. නැත්තං ලෙඩක් වැටෙන්න පුළුවන්?”
“හා එහෙනම් මං අම්මට කියලා එන්නම්. ඔයා ලෑස්ති වෙලා එන්න”
“හා හරි. ඉක්මනට එන්න එහෙනම්”
සමන් ඉක්මනට වරුණිව බස්සල ගෙදර ගියේ ආයේ ඉක්මනටම වරුණිව බයික් එකේ තියාගෙන යන්න චාන්ස් එකක් එන නිසා. ඒ වෙලේ වරුණිටත් අමුතු ආසාවල් එකින් එක මෝදු වෙනවා කියලා හිතුනේ, ඉක්මනටම ගිහිල්ල ලෑස්ති වෙලා සමන් එනකං බලාගෙන හිටපු නිසා. විනාඩි 5ක් වත් යන්න කලින් සමන් ආව පිම්මේ සයිකලේ පැදගෙන,
“මොකෝ සමන් අම්ම කිව්වේ?”
“අම්ම නං කිව්වේ මේ වෙලේ යන්න එපා කියලා. ආයේ වැස්ස කොයි වෙළෙද දන්නේ නෑ කියලා”
“අයියෝ එහෙමද?”
“හ්ම්ම් ඔව් අක්කා. වැස්සට වතුර පාරත් සැර නිසා එපා කියල තමයි කිව්වේ?”
“එහෙන්ම ඉතින් යන්න වෙන්නේ නෑනේ නේද?”
“ඔව් අක්කේ . අම්ම එපා කිව්වා නිසා යන්න බෑනේ. ඒකනේ මම කිව්වේ නොකිය යමු කියලා”
“ඒ උනාට පස්සේ මොනා හරි උනොත්. ඒ වැඩේ හරියන්නේ නෑ. එහෙන්ම ඉන්නකෝ. මම ඉක්මනට නාගෙන එන්නම්. ඔයාට යන්න හදිස්සියක් නෑනේ?”
“නෑ අක්කේ. ඔයා නාල එන්න එහෙනම්?”
“හරි. මං ඉක්මනින් එන්නම්”
එහෙම කියල වරුණි ඇතුලට ගියා නාන්න හිතාගෙන. ඒත් වරුණිට ඒ වෙලේ හිතුනා සමනුත් ආසාවෙන් වැවට යන් ආවේ නාන දිහා බලන්න නිසානේ කියලා. ඒ නිසා කොල්ලට පොඩි සැපක් දෙන්න හිතාගෙන ආයේ එලියට ආවා...
“බලන්නකෝ සමන්. මාර වැඩේ නේ. වතුර ටැංකිය පිරිලා නැද්ද කොහෙද? මට එළියේ ලිඳෙන් තමා නාන්න වෙන්නේ?”
“අහ්හ්හ් ඉතින් අක්කේ ලිඳෙන් වතුර අදින්න ගියොත් නං පන යයි ඔයාගේ?”
“ඒක තමා මමත් කල්පනා කරේ. ඒක ලේසි නෑනේ?”
“අක්ක කැමති නං මම වතුර ඇදල දෙන්නම්”
“අනේ කොල්ලෝ. මං කොහොමද එහෙම වැඩක් කරගන්නේ ඔයාට කියලා. අම්ම දැනගත්තොත්?”
“එයා දැනගන්නේ මම කිව්වොත් නේ. මං කියන්නේ නෑ”
“ඒ උනාට කවුරු හරි දැක්කොත් හොද නෑනේ?”
“මේ වෙලාවට මේ පැත්තට කවුරුත් එන්නේ නෑ. අනික ලිඳ තියෙන්නේ පිළිකන්නේ නේ කැලේට වෙන්නනේ?”
“හ්ම්ම්ම් ඔව්. ඒ නිසා තමයි මමත් වැඩිය එකේ නාන්නේ එහෙම නැත්තේ. කැලේ ඉදල කාට උනත් බලං ඉන්න පුළුවන් නේ . කමක් නෑ එහෙනම් යමුකෝ. ඉස්සර දොර වහලම යමු. නැත්තං කවුරු හරි ආවොත්?”
“ඉන්න අක්කේ එහෙනම් මං ගෙදරට ගිහිල්ල බයික් එක දාල එන්නම්. නැත්තං අම්ම හොයාගෙන ඒවි වැවට ගියාද බලන්න?”
“අහ්හ් ඔව්. ඒක හොදයි. ඔයා ගිහිල්ල එන්න. මං ලිඳ ලඟට යන්නම්?”
“හරි අක්කේ” සමන් ගියාට පස්සේ වරුණි හිතුවේ කොල්ලත් ලේසි බඩුවක් නෙමේ. කපටි කම් එහෙමත් දන්නවා හොදට කියලා. වරුණි ලිඳ ලඟට ගිහිල්ල බැලුවම ඇත්තටම එකෙන් වතුර ඇදල නාන එක නං ලේසි නෑ තමයි. වෙලාවේ හැටියට කොල්ලට පොඩි සැපක් දීල මටත් ආතල් එකක් ගන්න තිබුන නං හොදයි කියලා වරුණිට හිතුනා. විමලේ එක්ක මොනාහරි කරනවට වඩා සමන් එක්ක පොඩි දෙයක් කරලා සතුටක් ලබන්න පුළුවන් වේවි කියලා වරුණි කල්පනා කරේ. දැන් මෙහෙට ඇවිල්ලත් මාසෙකට කිට්ටු වෙන්න ආවා. හස්බන්ඩ් ගියාට පස්සේ පයියක රහ බලන්න තියා දකින්නවත් හම්බවුනේ නෑ. විමල්ගේ පයිය දැක්ක දවසේ ඉඳල හංගගෙන හිටපු ආසාවන් එකින් එක ඉස්මතු වෙන්න ගත්තා රසික sex චැට් කරලා දෙන ආතල් එකත් එක්ක.
එහෙමයි කියලා ඒ පස්සේ එලවාගෙන ගිහිල්ල සැපක් ගන්න තරම් උවමනාවක් නොතිබු නත් පොඩි පොඩි ආසාවල් හිතට දැනෙන්න පටන් අරගෙන තිබුනේ ඒ වෙද්දී. එදා සමන් වැවේදී අතේ ගැහුවෙත් පුක දිහා බලාගෙන. අද විමලේ අතේ ගැහුවෙත් පුක දිහා බලාගෙන. එහෙම බලද්දී මගේ පුක නිසා කොල්ලෝ සැප ගන්නවා නේද කියලා වරුණිට හිතුනා. විමලේ කිව්වා විදියට මිනිහ හැමදාම මව මතක් කරගෙන අතේ ගහනවා නං ෂුවර් එකට ඔෆිස් එකේදිත් මිනිහා අතේ ගහනවා ඇති.151 23 
2
2
46.8K12:18
ඒ දේවල් ගැන හිත හිත ඉන්නකොට ඉබේම කිම්බට ජූස් ගලන්න ගත්තා. වරුණි සමන් එන්න කලින් ඇදුම් ටික ගලවල දාල රෙද්දක් ඇඳ ගත්තා.
මේ සිද්දිය යන අතරතුර තෙවෙනි ඇහැකුත් තමා වෙත යොමුවෙලා තියෙනවා කියල වරුණි කවදාවත් හිතුවේ නෑ. විනාඩි 5ක්වත් යන්න වුනේ නෑ සමන් ඇවිල්ල වරුණිට කතා කරා
“වරුණි අක්කා. වරුණි අක්කා!!!”
“හා සමන් එන්න. මම ලිඳ ළඟ ඉන්නේ?”
“හරි අක්ක.”
“අම්මට කියලද ආවේ?”
“ඔව් ඔව්. මං කිව්වා මෙහෙ එනවා කියලා”
“හා ඒක හොදයි”.
“කෝ අක්ක ඉන්නකෝ. මං වතුර ටික ඇදලා පුරවල දෙන්නම්”
“අනේ කොල්ලෝ එහෙම ඕන නෑ. මම අදින්නම්. ඔයත් පොඩි සපෝර්ට් එකක් දෙන්නකෝ. ඒ ඇති”
“මේකෙන් ඔයාට අදින්න බෑ අක්කේ. අමාරුයි”
“හරි ඉතින් අපි ට්‍රයි කරලා බලමුකෝ.”
එහෙම කියලා වරුණි බාල්දිය ලිඳට දාල වතුර අදින්න පටන් ගත්තා. සමනුත් ලඟට වෙලා බලාගෙන හිටියේ කොයි වෙළෙද වතුරවලින් වරුණිගේ ඇඟ තෙමෙන්නේ කියලා. වරුණිත් කිසි ගානක් නැතුව පලවෙනි වතුර එක අරගෙන හලා ගත්තා. ඒ විදියට වතුර බාල්දි 3-4ක් දාගනිද්දී ගානට ඇඟ පෙන්ගිලා දිය රෙද්ද ඇඟට ඇලිලා පුක ලස්සනට නෙරළ පේනෙව. සමන් ආසාවෙන් ඒ දිහා බලාගෙන ඉන්න ගමන් පොඩ්ඩක් කිට්ටු වෙලා,
“කෝ අක්කේ දෙන්නකෝ. මං ඇදල දෙන්නම්. නැත්තං මම ආපු එකෙනුත් වැඩක් නෑනේ?”
“ඇයි වැඩක් නැත්තේ?”
“නෑ ඉතින් ඔයාම ඇදල නානව නේ?”
“හරි හරි එහෙනම් මෙන්න. පණ්ඩිතය අදිනවකෝ මහා ලොකු මිනිහා” එහෙම කියලා බාල්දිය සමන්ට දීල වරුණි පොඩ්ඩක් එහාට වුනා. සමන් වතුර ඇදල එකින් එක වරුණිට දුන්නම වරුණි නාන්න ගත්තා.
එහෙම වතුර දගනිද්දී වරුණිගේ බාගෙට පේන නිරුවත දිහා බලාගෙන ගෙඩි දෙකත් බේරිලා වතුර හැලෙන විදිය ආසාවෙන් බලාගෙන ඉන්දැද්දී සමන්ගේ පයිය නැගල කලිසම ඉස්සෙන්න ගත්තා. කොල්ලට ඒක ගානක් උනේ නෑ වරුණිගේ ඇඟට වශී වෙලා වගේ හිටපු නිසා. වරුණිත් නාන ගමන් බලාගෙන හිටියේ කොල්ලගේ කලිසම ඉස්සිලා පයිය කෙලින් වෙලා තියෙන එක. ඒක දැක්කම වරුණිට මොනවද වෙන්න ගත්තා.
මේ අතර කැලේ අස්සට වෙලා විමලේ මේ මොනාද වෙන්නේ කියලා බලාගෙන ඉන්නවා කියලා වරුණි දැනගෙන හිටියේ නෑ. හිතට ආපු කේන්තිය නිසාම විමලේ කරේ වරුණිලගේ පස්සෙන් ඇවිල්ල සමන් එක්ක මොනාද කරන්නේ කියලා විපරම් කරපු එක. සමන් දෙපාරක්ම ගෙදරට ගිහිල්ල ආව එක ගැන මිනිහට සැක හිතුන නිසා මිනිහ මගදී සමන් ව අල්ලාගෙන විස්තරේ අහගත්තා මොකද වෙන්නේ කියලා. කිසි දෙයක් ගැන තේරුමක් නැති නිසා සමන් විස්තරේ කිව්වා. ඒකත් එක්ක විමලේ කරේ කැලේ අස්සෙන් රිංගල ලිඳ පේන මානෙට ඇවිල්ල වෙන්නේ මොනාද කියලා බලාගෙන ඉන්න එක. වරුණිව දිය රෙද්දෙන් දකිද්දී විමලේට ආයේ පයිය නැගල ආවා ඉබේම. ඉස්සෙල්ල අතේ පාර ගහල ඉවර කරගන්න බැරි උන කේන්තියි, වරුණි සද්දේ දාපු එකත් එක්ක මිනිහ වරුණි ගැන කේන්තියෙන් හිටියේ.
ඒත් ලිඳ ළඟ සිද්ද වෙන දේ දැක්කම තරහට වඩා ඉරිසියාවක් ආවේ. ඔය අතරේ වරුණි වතුර දාල ඉවර වෙලා සමන්ගේ පැත්තට පුක හරවල නැවිලා සබන් ගාන්න පටන් ගත්තා වැව ලඟදි වගේම. මේක බලාගෙන හිටිය සමන්ට දැන් අතේ පාරක් ගහන්න උවමනාව හොදටම තිබුනට තැන ඒකට අවසථාවක් දුන්නේ නෑ. ඒ නිසා සමන් කරේ වතුර බාල්දියට පාත් වෙලා මූන හෝදනවා වගේ නවිල ඉන්න වරුනිගේ පුකට මූන ලං කරා. තෙත රෙද්දත් එක්ක පුක බේරිලා පේනවා දැක්කම සමන්ට ඉවසන් ඉන්නම බැරි වුනා. වරුණි මේ ගැන එච්චර තේරුමක් නැතුව සබන් ගානවා ගල් දෙකත් එළියේ දාගෙන.
විමලේ දැන් පයිය එළියේ දාගෙන අතේ ගහනවා ගල් දෙක දිහා බලාගෙන. සමන් තව පොඩ්ඩක් මුණ කිට්ටු කරලා දිවෙන් පුකට පොඩි ටච් එකක් දුන්නා. වරුණිට ඒක ලාවට වගේ තේරුණ නිසා පොඩ්ඩක් ඔලුව හරවල බැලුවම දැක්ක සමන් කරන දේ. ඒ වෙලේ දැනුන කිතියත් එක්කම වරුණි කරේ තව පොඩ්ඩක් පස්සට වෙලා පුක හොදට සමන්ගේ මුනේ වැදපු එක. එක පාරට වෙච්ච දේ හිතාගන්න බැරුව බය වෙච්ච පාර සමන් එහෙමම පස්සට වෙද්දී ලිස්සල වැටුනා. මිනිහ වෙච්ච ලැජ්ජාව එක්ක එක පාරටම නැගිට්ටා වැටුන වේගෙන්ම.
“මොකෝ කොල්ලෝ මේ? මොනාද මගේ පුකට කිට්ටු වෙලා හොයන්නේ?”
“අහ්හ්හ් නෑ නෑ අක්කේ...එකේ මේ.. නෑ නෑ මුකු...ත් නෑ”
“අනේ මේ. අතටම අහුවෙලා තව බොරුත් කියන්න එනවා. උඹ එදා වැවේදී කරෙත් ඔය වැඩේම නේ. මට තේරුණේ නෑ කියලා හිතුවද???”
“නෑ අක්කේ... එහෙම නෑ....”
“උඹට දෙනවා තව බොරු කියන්න ආවොත්..බලනවා ඔය කලිසමත් ඉස්සිලා තියෙන හැටි?”
“හ්ම්ම්ම්” එහෙම කියද්දී සමන්ගේ මුණ රතු වෙලා ලජ්ජාවෙන් ඔලුව කසන්න ගත්තා...
“ඔච්චර ආසද අක්කගේ පුකට?”
“හ්ම්ම් ඔව් අක්කේ....”
“දැන් කවද ඉඳලද ඔය ආසාව ආවේ....”
“දැන් ගොඩක් දවසක් වෙනවා...”
“හරි ඉතින් කියනවා කවද්ද මුලින්ම එහෙම ආස හිතුනේ?”
අර අක්කා දවසක් කාමරේ ඇතුලේ කකුල් දෙක පළල් කරගෙන ඇඟිල්ලෙන් මොනාද මන්ද කරේ?”
“මොකක්? කවද්ද?”
“ඔව් අක්ක එක දවසක් එහෙම කරනවා දැක්කා මම හවස එද්දී?”
ඒ වෙලේ තමා වරුණිට සීන් එක මතක් වුනේ එදා සැප ගන්නකොට ජනේලේ ලඟින් ආව සද්දේ ගැන
“මේ කොල්ලෝ උඹ මේ ගැන කාට හරි කිව්වද?”
“නෑ අක්කේ. කාටවත් කිව්වේ නෑ?”
“අනේ මගේ හොද කොල්ල. අම්මටවත් කියනන් එපා.. එහෙම උනොත් හැමදාම මේ වගේ නාද්දී පුක ඉඹින්න දෙනවා”136 27 6 1
47.4K12:18
“නෑ අක්කේ. කාටවත් කියන්නේ නෑ..”
“ඒ කියන්නේ අක්කගේ පුක ඉඹින්න ආසයිද?”
“හ්ම්ම්ම් ඔව් අක්කේ ගොඩක්”
“හ්ම්ම්ම් ...හරි එහෙනම් මේ ගැන කාටවත් කියන්න බෑ හරිද?”
“නෑ මං කාටවත් කියන්නේ නෑ..”
“හරි එහෙනම් ඉක්මනට වතුර ඇදල දෙන්නකෝ. වැඩේ කරන ගමන් අසාවත් ඉෂ්ට කර ගත්තට කමක් නෑ. හැබැයි මම මුකුත් කරන්නේ නෑ . එදා වැවේදී කරපු දේ උනත් කර ගත්තට මගේ කිසි අවුලක් නෑ?”
“අහ්හ්හ්.....”
“ඔව් ඔව්. මං බලාගෙන වතුර යටට වෙලා කරපු දේ”
“අනේ අක්කේ....”
“හරි ඉතින් දැන් මම මුකුත් කිව්වේ නෑනේ. වැඩේ ශේප් එකේ කරගෙන යන එකයි ඇත්තේ..”
“හා අක්කේ..”
ඒ කතාවත් එක්ක කොල්ලගේ කට පළල් වෙලා ලොකු හිනාවක් ආවා. දැන් ඉතින් හොරෙන් බලන්න ඕන නැති නිසා බය නැතුව කිට්ටු වෙලා පුක ලග පාත් වෙලා කිස් එකක් දීල දිවෙන් පුක ලෙව කන් ගත්තා.
කොල්ල එහෙම කරද්දී වරුණිට උනත් ඉවසන්න බැරි උනා. ඒ උනත් වරුණි පුළුවන් තරම් හැගීම් පාලනය කරගෙන කිම්බ වෙට් වෙන්න දීල හිටියා. මොකද මීට වඩා හොද සැපක් ඇඟ ඉල්ලනවා කියල වරුණිට තේරුණා ඒ වෙලේ මොකද විමලෙගේ කොන නැවුන ලොකු පයිය තමයි ඒ වෙලේ මැවිලා පෙනුනේ. ඒකත් එක්ක වරුණිට හිතුනා විමලේට කතා කරා සැර වැඩිද මන්දා කියලත්. මේ සම්පුරණ සිද්දිය බලාගෙන ඉන්න විමලේ කල්පනා කරේ,
“යකෝ මේ වේසි මට පාට් එක දාල දැන් මෙතන පොඩි එකාට කියලා පුක ලෙව කාගන්නවා. මට දැන්ම ගිහිල්ල මේකිව පෙරලගෙන හුකන්න හිතෙනවා හුත්තිගේ කට වැහෙන්න. ඒත් මට ඕකිට බලෙන් හුකල ආතල් අරගෙන වැඩක් නෑ. කොහොමහරි ඕකිව නම්ම ගෙන දෙන්න ඕන සැප ඔක්කොම දීල පිට යන්නේ නැතුව තියාගන්න ඕන මෙහෙන් යනකම්ම මිනිහත් අමතක වෙන්නම. මේ වගේ ලපටි හුත්තක් තියාගෙන ගහන්න තියෙනවා නං ආයේ මේ නාකි පඩංගු මක්කෙට. ඉවසපන් විමලේ ඉවසපන්. වැඩි කල් යන්න කලින් වරුණි ගේ හුත්තට මේ පයිය බැස්සුවේ නැත්තං මම විමල් නෙමේ, මේකේන් එක පාරක් බැස්සුවොත් හොයාගෙන ඒවි ඕකි හැමදාම හිහි”
කොහොමහරි වැඩේ යන අතරතුර සමන් පයිය එළියේ දාගෙන අතේ ගහන්න ගත්තා දැන් ඉතින් අවුලක් නැති නිසා. වරුණි ඒ දිහා බලාගෙන හිටියා ගල් දෙකත් එළියේ දාගෙන කොල්ලට පෙන්න හොද ෂෝ එකක් දාගෙන පව් කියල හිතල. භාණ්ඩේ පොඩිත් නෑ කියලා හිතුනා අඟල් 3-4ක් වගේ ලොකුවට තියෙනවා. ඒත් තාම වරුණිට කොල්ල එක්ක මොනාත් කරන්න තරම් හිත හයියක් නෑ. ඒ නිසා වැඩි දේවල් ගැන හිතන්න ගියේ නෑ. ඒත් වරුණිට පොඩි ආසාවක් හිතට ආවා ඒ වෙලේ. ඒ නිසා හිටපු තැනින් කෙලින් වෙලා සමන් ලඟට එද්දී සමන් හිතුවේ අද නං හොද සැපක් දෙන්න යන්නේ කියලා. එත් වරුණි ලඟට ඇවිල්ල සමන් අතේ ගහන පැත්තට පුක හරවල පොඩ්ඩක් නැවුනා...
“සමන් ඔයා අතේ ගහල කැරි ටික මගේ පුකට යවන්න”
ඒ කතාව ඇහුවම සමන්ට උන් හිටි තැන් අමතක උනා වගේ වෙලා පයිය එක පාරටම චූන් වුනා. මුකුත් කියන්නවත් වෙලාව නාස්ති නොකර පයිය පුකේ ගෑවෙන්න නොගෑවෙන්න වගේ කිට්ටු කරලා එක දිගටම අතේ ගහන්න ගත්තම වරුණි පුක කිට්ටු කරලා පැත්ත හැරිලා පයිය දිහා බලාගෙන හිටියා.
වරුණි ඉන්න තැනින් මෙහාට ආව නිසා විමලේට දැන් පේන්නේ නෑ වරුණි මොකද කරන්නේ කියලා. බිම් කළුවරත් දැන් වැටීගෙන එන නිසා මිනිහ ඉන්න තැනින් පොඩ්ඩක් මෙහාට වෙද්දීම වගේ කැලේ පැත්තෙන් සද්දයක් ආව නිසා වරුණි ඔලුව ඒ පැත්තට හරවද්දීම වගේ සමන් කැරි විද්දා වරුණිගේ පුකට දිය රෙද්දට උඩින්. කැරි තැවිරිලා ටික වෙලවාක් යද්දී පුකට රස්නෙට වගේ දැනුනාට පස්සේ වරුණිට අතගාල බලල රහ බලන්න හිතුනත් සමන් ඉස්සරහ එහෙම දෙයක් කරන්න හිතුනේ නෑ. ඊටත් වඩා සද්දේ ආපු පැත්ත බැලුවේ මොකෙක් හරි බලාගෙන ඉන්නවද බලන්න. ඒ එක්කම වගේ අඩි සද්දයක් වගේ ඇහුන නිසා වරුණි කිව්වා.
“කොල්ලෝ දැන් ඔය ඇති. ඉක්මනට වතුර ටිකක් ඇදල දෙන්නකෝ නාල ඉවර කරන්න?”
සමන්ට ඒ ගැන එච්චර අවබෝධයක් නැතිව වගේ නිසා වරුණි ඉක්මනට නාල ඉවර වෙලා එතනින් ආවා සමන්ට යන්න කියලා. වරුණිගේ හිත කිව්වෙම කවුරුහරි බලාගෙන ඉඳල ගියා තමයි කියලා. මොකෙක් හරි බලාගෙන හිටිය නං ඒක එච්චර හොද වැඩක් නෙමේ නිසා ඒ වෙලේ හිතට පොඩි බයකුත් ආවා. ඒ නිසා ඉක්මනටම ගේ ඇතුලට දුවල ගියා.
**************
පහුවෙනිදා වරුණි ඔෆිස් එකට එද්දී පොඩ්ඩක් දවල් වුනා වෙනදට වඩා වැස්සේ තෙමුණ නිසා පොඩි හෙම්බිරිස්සා ගතියකුත් තිබුනා. එද්දී සර්ත් ඇවිල්ල ඉන්නවා කියලා දැනගත්තේ කැබ් එක තියෙනව දැක්ක නිසා. ඔෆිස් එක ඇතුලට එද්දී විමලේ එලියට ආවා. වරුණි කිසි වෙනසක් නැතුව
“ගූඩ් මොර්නින්ග් විමලේ අංකල්?” කියාගෙන ඇවිල්ල එයාගේ සීට් ඊ වාඩි වුනා. විමලේ හිතුවේ මූනවත් බලන එකක් නෑ කියලා ඊයේ කතා කරපු විදියට.ඒත් ගෑනිගේ කිසි වෙනසක් නැති එක ගැන හිතාගන්න බැරුව අමාරුවෙන් වගේ කතා කරා,
“ගූඩ් මොර්නින්ග් වරුණි මිස්. අද මොකෝ පරක්කු?”
“ඔව් අංකල් පොඩ්ඩක් නින්ද ගියා නේ. නහයත් බරයි වගේ ඊයේ වැස්සට තෙමුනා නේ?”138 22 2 2
48K12:18
“අනේ එහෙමද? මිස්ට අමාරුයි ද?”
“නෑ නෑ එහෙම අමාරුවක් නෑ. කාලෙකින් නේ තෙමුණේ. ඒ නිසා මේ?”
“කෝ සර් ඉන්නවා නේද?”
“ඔව්. ඉන්නවා ඇතුලේ”
“මාව හෙව්වද ?”
“නෑ එහෙම නං හෙව්වේ නෑ. අද එන්නේ නැද්ද කියල නං ඇහුවා”
“මටත් ඉන්න නං හිතුනා. ඒත් නිවාඩු ගන්න හිතුනේ නෑ.”
“මිස්ට අමාරු වගේ නං යන්න. ගිහිල්ල රෙස්ට් කරන්න. මම මේ ටික බලාගන්නම්”
“අනේ නෑ අන්කල්. එහෙම අවුලක් නෑ?”
“නෑ මිස්. ලොකු වැඩකුත් නැති එකේ සර්ට කියලා යන්න. මං මේ ටික බලාගන්නම්.”
“බලමුකෝ අංකල්. මං සර් එක්ක කතා කරලා බලන්නම්?”
“ඔව්. ඒක හොදයි”
දෙන්නගේ කතාව ඉවර වෙලා විමලේ කඩේ පැත්තට ගිහිල්ල එන්නම් කියල ගියා. වරුණි අහන්න ගියේ නෑ මොකටද කියලා. විනාඩි 10කින් වගේ මිනිහ එද්දී වරුණි සර්ගේ රූම් එකේ කතා කරන සද්දේ ආව නිසා විමලේ ඇතුලට ගිහිල්ල වතුර එක රත් වෙන්න ගැහුවා. ඒ එකක්ම වගේ වරුණිගේ ෆෝන් එක රිංග් වෙන්න ගත්ත නිසා විමලේ ඇවිල්ල බැලුව වරුණිට ෆෝන් එක ගිහිල්ල දෙන්න කියලා. ඒත් කෝල් එක කට් උන නිසා විමලේ ආයේ හැරිලා එන්න හදද්දිම මැසේජ් එකක් එන සද්දේ ඇහුන නිසා මිනිහා සැකෙට වගේ අවිල්ල් බැලුව එදා වගේ පයියක පොටෝ එකක්වත් ද කියලා. මැසේජ් notification එකේ තිබුනේ
“හුත්ති කෝල් එක ආන්සර් කරපං!!!” කියලා
මේක දැක්කම විමලේට පොඩි සැකයක් ආවා මොකාද මෙහෙම මැසේජ් එවන්නේ කියලා. ෆෝන නොම්මරේ සේව් කරලා නැති නිසා නොම්මරේ විතරක් තියෙනවා. ඒ නිසා මිනිහා ඉක්මනට ඒ නොම්මරේ ඩයල් කරගෙන මිනිහගේ ෆෝන් එකේ, වරුණිගේ ෆෝන් එක තිබ්බා.
ඊට පස්සේ විනාඩි 10කින් වගේ සමහන් එකකුත් හදාගෙන එද්දී වරුණි ෆෝන් එකත් කනේ තියාගෙන එලියට යනවා දැක්කා. මිනිහා සමහන් එක ටේබල් එක උඩින් තියල එක වහල වරුණි ඉන්න තැනට නොදැනෙන්න කිට්ටු වෙලා අහගෙන හිටියා මොනාද කතා වෙන්නේ කියලා. වැරුණි හෙමින් ඒ උනත් පොඩ්ඩක් කේන්තියෙන් කතා කරන්නේ කියලා විමලේට තේරුණා.
“තමුසේ මන් කවුරු කියලද හිතාගෙන ඉන්නේ?”
“...........”
“අනේ මේ යනවා මිනිහෝ යන්න.”
“............”
“මොකක් කිව්වා? මම වේසියෙක්ද නැද්ද කියන එක උඹට මොකටද?”
“.............”
“ඉතින් උඹට මොකෝ මං මොකා එක්ක නිදා ගත්තම. මට ඕන නං රසිකට කියල උනත් කරගන්නවා තමා. ඇයි උඹ මොනා කරන්නද?”
“............”
“මගේ මිනිහ මට හොදට සැප දෙනවා..ඒ ගැන උඹ කරදර වෙන්න ඕන නෑ පකයෝ”
අනිත් පැත්තේ එකා තව මොනාද කියද්දීම වරුණි ෆෝන් එක කට් කරලා වටපිට බැලුවා. ඒ වෙලේ ආව වගේ විමලේ ඇහුව
“වරුණි මිස්. කෝල් එක ඉවර නං ඇවිල්ල මේ සමහන් එක බොන්න. හෙම්බිරිස්ස ගතිය අඩු වේවි”
“අනේ අන්කල්. ඔයා සමහන් ගේන්නද කඩේ ගියේ. පිස්සු නේ ඔයාට”
“එහෙම එකක් නෑ මිස්. මේක බීල ගෙදර යන්න. සර් යන්න කියල කිව්වනේ?”
“ඔව්. සර් නං නිවාඩුවක් දාල යන්න කිව්වා”
“ඒක තමා මිස් යන්න. ගෙදර ගිහිල්ල නිදා ගත්තම ඔය ගතිය අඩු වේවි”
“හා හරි අංකල්” විමලේ වැඩිය මුකුත් කියන්න ගියේ නෑ මොකද වරුණි ශේප් එකේ කතා කරන නිසා. ආයේ අවුල් කරගන්න ඕන නෑ කියලා හිතලා සද්දේ නැතුව හිටියා.
වරුණිට ඒ වෙලේ විමලේ ගැන පව් කියලත් හිතුනා ඊයේ අච්චර බැනලත් අද තකහනියේ ගිහිල්ල සමහන් එකකුත් ගෙනල්ල හදල ගෙනත් තියෙනවා දැක්කම. අද සර් ඉන්න නිසා විමලේ වැඩිය වාත වෙන්න ආවේ නෑ වරුණි එක්ක, මොකද මිනිහට සැක හිතෙන්න පුළුවන් නිසා. වරුණි සමහන් එක බීල කෝප්පේ තියන්න යද්දී විමලේ කල්පනා කරනව දැකලා ඇහුවා.
“මොකෝ විමලේ අන්කල් බර කල්පනාවක?”
“අහ්හ් නෑ මිස්. එහෙම මුකුත් නෑ”
“නැති වෙන්න නං බෑ. මං ලඟට එනවා දැක්කෙත් නෑනේ.?”
“එහෙමට ලොකු දෙයක් නං කල්පනා කරේ නෑ මිස්. ඒ උනාට මිස් මොනාහරි අවුලක් ඉන්නවද කියලා තමා මං මේ නිකමට හිතුවේ?”
“අහ්හ් මම ඒ මොකටද විමලේ අංකල්. මං මේ ෆන් එකේ ඉන්නේ. ඔයාට පේන්නේ නැද්ද එහෙම”
“ඔව් ඔව් ඒක නං එහෙම තමා. මං මෙහෙම ඇහුව කියලා වැරදියට හිතන්න එපා මිස්ගේ පුද්ගලික දේවල් වලට ඇඟිලි ගහනවා කියලා”
“අනේ නෑ කියන්න අන්කල්?”
“නෑ අර ඉස්සෙල්ල කෝල් එක මට එහෙන් මෙහෙන් ඇහුනා. ඒකයි”
“අහ්හ්හ් ඒකද? ඒක නං සාමන්‍ය දෙයක් අංකල් මට. ඒ වගේ කෝල් කොහොමත් දෙක තුනක් එනවා දවසට”
“ඔහ්හ් එහෙමද? මිස් දන්න කියන කවුරු හරිද?”
“දන්නේ නැද්ද? ලස්සන කෙල්ලෙක් දැක්කම කොල්ලයි බල්ලයි හැම එකාම බලන්නේ ඇඳට ගන්නේ කොහොමද කියලනේ. ඔය ඒ වගේ තව එක්කෙනෙක්. මිනිහගේ වැඩේට කැමති නැති නිසා මාව බය කරලා වැඩේ කරගන්න හදන්නේ?”
“මොකක්? එහෙම කොහොමද කරන්නේ? මිස් හස්බන්ඩ් එක්ක කිව්වේ නැද්ද ඒ ගැන?”
“අපෝ නෑ. ඕවා මහා කරදර වැඩ ඊට පස්සේ. අනික එයාගෙම යාළුවො තමා ඒ අය?”
“යකෝ මුන්ව තියන්න වටින්නේ නෑනේ.?”
“ඕවා ඔහොම තමා අන්කල්. අපි දැනගන්න ඕනා හරියට ඉන්න. එහෙම උනාම ඔය වගේ කරදර වලින් ගැලවෙන්න පුළුවන්. මොකෝ තනි අතින් අත්පුඩි ගහන්න බෑනේ?”
“ඔව් ඒ කතාව නං ඇත්ත. මිස්ට මිනිහ දිගටම කරදර කරනවා නං කියන්න. මම දෙන්නම් සම්බුවක් ඕකට?”
“අනේ ඕන නෑ අන්කල්. මම කියන්න ඕන ඒවා කියල තියෙන්නේ?”129 26 3 1 1
48.5K12:18
“ඒකට කාරී නෑ ඕන නං මොනාහරි කියන්න?”
“හරි අංකල්. මම එහෙනම් යන්නම් දැන්”
“හරි මිස්. මං මේ වැඩ ටික බලාගන්නම්. මිස් ගෙදර යන්න”
“අනේ තැන්ක්ස් අන්කල්!!!”
එහෙම කියල වරුණි එතනින් ඇවිල්ල බෑග් එකත් අරගෙන එලියට බැස්සා. විමලේ වරුණි පුක නලව නලව යන දිහා කන් වගේ බලාගෙන හිටියේ ඊයේ සමන් ඉස්සරහ මේ වේසි දෙකට නැවිලා පුක පෙන්නපු හැටි නේද කියලා මතක් වෙලා. ඒ උනාට ඉන්නේ නං දහයට ගනින්න බෑ වගේ. ඉවසල හිටපන් කෙල්ලේ. මේ පයිය ඕකට බැස්සුවේ නැත්තං මේ විමලේ නෙමේ .
**************
වරුණි ගෙදර ආවට එහෙමට කරන්න ලොකු වැඩක් නැති නිසා වගේම එහෙම ලොකු අමාරුවක් තිබුනේ නැති නිසා ශාලිකාට කෝල් එකක් ගත්තා. මොකද මේ වෙලාවේ ශාලි ඉස්කෝලේ ඇති කියලා හිතල. ෆෝන් එක ටික වෙලාවක් රිංග්ස් ගියාට පස්සේ තමයි ආන්සර් කරේ. වරුණි හිතුවේ කෙල්ල බිසී ඇති කියලා ආන්සර් කරන්න පරක්කු වෙනකොට.
“කොහෙද බං ඉන්නේ. උඹ බිසිද?”
“මොකෝ මේ වෙලාවේ මාව මතක් වෙලා. උමබට වැඩ නැද්ද?”
“නෑ බං. මං අද නිවාඩුවක් දාල ආවා. ඊයේ වැස්සට තෙමිලා පොඩ්ඩක් හෙම්බිරිස්සාව වගේ?”
“අපෝ උඹ බබා වගේ නේ. වැස්සට තෙමිලා ඔහොම වෙන්න.”
“හරි හරි එකෙන් වැඩක් නෑ. උඹ කොහෙද ඉන්නේ?”
“නිකං ගෙස් කරපන් කොහෙද කියලා”
“වෙන කොහෙද මේ වෙලාවේ ඉස්කුල් එකේ ඇරෙන්න?”
“ඉන්න නං ඕන ඉස්කුල් තමයි. ඒ උනාට දැන් නං ඉන්නේ එළියේ?”
“මොකෝ? කොටුවක් වත් පැන්නද?”
“හාහා ඔය තේරුනේ උඹට යස අගේට?”
“අනේ යකෝ. තෝ නං කොහේ ගිහිල්ල නවතීද දන්නේ නෑ?”
“අද නං පැණි හඳේ නෙමේ ඊටත් එහා යාවි මං හිතන්නේ?”
“මොකක්? අද මොකා එක්කද හුකන්න යන්නේ?”
“උඹට හිතෙන්නේ කවුරු කියලද?”
“මොකෝ උඹට එකක් දෙකක් කියලද?? ඕකට බස්සල තියෙන උන් කවුද කියල උඹටවත් මතකද දන්නේ නෑ?”
“අනේ පල පල. උඹ හිතුවද මම වටේ යන්න වෙසියෙක් කියලා”
“වටේ නොගියට වේසියෙක් තමා ඉතිං. අනේ ඒ මගුලෙන් වැඩක් නෑ. දැන් මොකා එක්කද අද?”
“උඹත් දන්න කියන කෙනෙක් තමා?”
“මොකක්? මම දන්න කියන කෙනෙක්? ඒ කවුද?”
“හිතාගන්න බැරිද?”
“හ්ම්ම්ම් බෑ බං. කියපන්කො අගේ නොකර?”
“උඹ ගෙදර නේද ඉන්නවා කිව්වේ?”
“ඔව් බං.”
“හරි එහෙනම් ඔහොම විනාඩි 10ක් ඉඳපන්. මම video කෝල් එකක්ම ගන්නම්. උඹට live ෂෝ එකක් පෙනන්නන්න?”
“තොට පිස්සුද? අර යකා දැක්කොත්?”
“නෑ නෑ. ඌ තාම ආවේ නෑ. මං ෆෝන් එක හංගල වැඩේ සෙට් කරන්නම්. ඌ දැක්කත් මට නං අවුලක් නෑ.?”
“කරන මගුලක් මාව මාට්ටු නොකර කරපං”
“හරි හරි කෙල්ලේ. උඹ දන්නවනේ නේ ශාලු වැඩක් කරොත් ආයේ කොනක් තියන්නේ නෑ කියලා?”
“කොනක් නං මම දන්නේ නෑ. කවදාහරි කොන කොන් කීයක් හොයන්න වෙයිද දන්නේ නෑ ඔහොම ගිහිල්ල?”
“හරි නංගි. ලෑස්ති වෙලා ඉඳපන් ‘ shalu live in action’ බලන්න?”
“හරි හරි. එහෙනම් පෙන්නපන්කෝ මහා ලොකු ෂෝ එක?”
“උඹටත් අර නාකියව ඕන වේවි මේක බැලුවට පස්සේ.?”
“මොන?”
“අර උඹගේ නාකි love එක විමලේ?”
“අනේ මේ. ඌ ගැන නං කතා කරන්න එපා”
“ඒ මොකෝ ඒ?”
“මොකෝ කියන්නේ මේ පකය ඊයේ මගේ පුක දිහා බලාගෙන අතේ ගැහුවා කියපන්කො?”
“නෑ මොනවා? ඒ කොහෙද?”
“වෙන කොහෙද කැලේ ඇතුලෙදි තමා.”
“ඒ කියන්නේ ඌ දැන් පයිය පෙන්නගෙනමද ඉන්නේ?”
“ඔව් ඔව්. ඔෆිස් එකේදී පුළුවන් නං ඒකත් කරයි ඕකා. ඒ තරමට මොලෙන් ඉන්නේ මාව දැකල”
“අම්මෝ යකෝ මට ඔහොම එකෙක් සෙට් උනේ නෑනේ. එහෙනම් මෙලහකට ඌට කියලා පුකෙත් අරගෙන ඉවරයි?”
“අම්මෝ ඔව්. උඹට ඉතින් ඒවා පේන්න බෑනේ?”
“හරි හරි. මේ මිනිහා ආවද කොහෙද? මං කෝල් එක අරගෙන තියල යන්නම්. උඹ බලාගනින්. උඹ mute කරලා තියපන්. නැත්තං මාට්ටු වෙනවා”
“හරි හරි”
එහෙම කියලා ශාලු video කෝල් එකක් අරගෙන ෆෝන් එක ඇඳට ෆෝකස් කරලා තියලා කාමරෙන් එලියට ගියා. වරුණිටත් දැන් මේ වෙන්න යන්නේ මොනාද කියල බලනකන් සිහියක් නෑ. ඔක්කොටම වඩා තමන් දන්න කෙනෙක් කිව්වා නිසා ඊටත් වඩා කුතුහලේ වැඩි වුනා කෙනා කවුද කියලා බලාගන්න,
ශාලු එලියට ගිහිල්ල විනාඩි 5කට විතර පස්සේ තමයි කාමරේට ආවේ.
“ශාලිකා මිස් තනියමද ඉන්නේ ගෙදර?”
“ඔන්න ඔන්න ඔයා නිකං හම්බෙන අස්සයගේ දත් ගනින්න යනවනේ?”
“අපෝ ඔච්චර කේන්ති ගන්න දෙයක් කිව්වේ නෑනේ මිස්?”
“හරි හරි. මේවා ගැන වෙන කාටවත් එහෙම කියනවා නෙමේ. තමුසේ ගැන පව් කියල හිතලයි මෙහෙම හරි එන්න දුන්නේ?”
“ඒ උනාට එදා පාරේදීම කටට ගනිද්දී මම දැනගත්තා මිසුත් හොද හොද සෙල්ලම් දාන බඩුවක් තමයි කියලා”
“එහෙම නැත්තං තමුසෙට සැපක් හම්බෙනවද?”
“මේ ඒක නෙමේ මිස්. කවුරුත් එන එකක් නෑ නේද? මොකද බයික් එක මං පාරේ එහා පැත්තේ කඩේ ළඟ නවත්තල ආවේ. රාජකාරි වෙලාව නේ?”
“හරි හරි. එහෙනම් ඉක්මනට වැඩේ කරලා යන්න තියෙන්නේ?”
“අපෝ එහෙම හදිස්සියක් නෑ මිස්. රස්සාව වගේද මේ වගේ කඳක් හම්බුනාම”
“ඔව් ඉතින් ඔය නාකි පයියට මේ වගේ ලපටි හුත්තවල් කොහෙද?”
“ලපටි නං තමයි ඒ උනාට හුත්ත නං මෝරලා ඇති හොදට ඔය තියෙන මෝල් අමාරුවට නං?”
“ඒවා බලාගන්න පුළුවන් තමුන්ගේ වැඩ අනුව තමා”
මේ කතාව යද්දී ආවේ කවුද කියලා දැක්කේ නැති උනාට වරුණි දැනගත්තා මේ ඇවිල්ල ඉන්නේ එදා කිව්වා පොලිස් කාරය කියලා. මේකි මේ ගැන කියලා සතියක්වත් ගියේ නෑනේ තාම.115 26 1 1
51K12:18
එච්චර ඉක්මනට මූව ගෙදරටම ගෙන්න ගෙන හුකන්න ලෑස්ති වෙනවා කියන්න මාරයි නේ. මම අර යකා ඊයේ මගේ පුක බලාගෙන අතේ ගහපු එකට මල පැන්නා උනාට මේ හුත්ති යකෝ නොදන්න මිනිහෙක් එක්ක හුකන්නයි හදන්නේ.
ඒ ගැන හිතද්දී වරුණිගේ කිම්බ වෙට් වෙන්න ගත්තා. ඒ ඇයිද? කියලා හිතන්න වරුණිට තේරුමක් තිබුනේ නෑ. මොනා උනත් ඒ වෙලේ විමල්ගේ කොන නැවුන පයිය මතක් වෙන්න ගත්තා.
ඒ වෙලේ ආයේ ෆෝන් එක දිහා බලද්දී තමයි දැක්කේ ශාලු ඇඳට ඇවිල්ල නැවිලා ඉන්නවා පුක පස්සට දාගෙන. ඊට පස්සේ තමා මිනිහා කැමරා එකට පේන්න ආවේ. මිනිහගේ පෙනුම දැක්කම නං මිනිහත් විමලේගේ වයසේම වගේ කියලා වරුණිට හිතුනා.
ජොකා පිටින් ඇවිල්ලා ශාලිකා ගේ ළඟ දනගහගෙන පුක ඉඹින්න ගත්තම වරුණිට හිතුනා නාකි ඔක්කොම පුකට මාර ආසාවක් නේ තියෙන්නේ කියලා.
ඒ විදියට මිනිහා පුක විනාඩි දහයක් විතර ඉඹින ගමන් දිවෙන් ලෙව කනවා වගේ පේනවා ශාලු ගේ ස්කර්ට් එකට උඩින්. එහෙම කරන ගමන් යටින් අතදාලා කිම්බත් අතගානවා මිනිහා. මේ දිහා බලාගෙන ඉන්නකොට වරුණිට දැන් ඉන්න බැරි වෙලා ඉබේම කකුල් දෙක පළල් වෙන්න ගත්තා.
ඊට පස්සේ මිනිහා කරේ ජොකා පිටින් ශාලුගේ පුකට හේත්තු වෙලා පයිය උඩට පහලට කරලා ජැක් ගහන විදියට පුක පයියට තද කරගන්න ගමන් ශාලුගේ ගෙඩි දෙක මිරිකන්න ගත්තා. කෙල්ලත් දැන් දැන් ෆෝම් වේගෙන එනවා කියලා වරුණිට තේරුණා මොකද ශාලු කෙඳිරි ගාන ගමන් අතදාල පයිය අතගාන්න ගත්තා.
මේ හැම දේම ශාලු කරේ කැමරා එකට පස්ස හරවාගෙන මොකද මොනා උනත් මේකා පොලිස් කාරය නිසා මාට්ටු උනොත් ලෙඩක් වේවි කියලා. එහෙම කරලා ශාලු ඊට පස්සේ මිනිහගේ ජොකා පාත් කරලා පයිය එලියට ගත්තම තමයි දැක්කේ මිනිහගේ පයිය.
එක දැක්කම නං වරුණිටත් පොඩි ආසාවක් ආවා මොකද ඒක ඒ වෙද්දී නැගල උලක් වගේ කෙලින් වෙලා තිබුනේ. මිනිහත් හොදට වැඩ ගත්ත පයියක් කියලා හිතුනා ටොපා දැක්කට පස්සේ. ශාලු මේ වගේ පයියවල් කීයක් නං මේ වෙද්දී බස්සගෙන ඇතිද කියලා වරුණිට ඒ වෙලේ නං පොඩි ඉරිසියාවකුත් ආවා.
ශාලිකා ඊට පස්සේ පාත් වෙලා මිනිහා ඉස්සරහ දනගහගෙන පයියට තොල් වලින් කිස් එකක් දීල දිව පයිය දිගේ උඩට පහලට ගෙනියන්නව දැක්කම නං වරුණිට ඉන්නම බැරි උනා.
“අනේ මටත් දැන් මේ වගේ පයියක් කටට ගන්න තිබුන නං” කියලා හිතුනා.
ශාලු ඊට පස්සේ හොරාට කැමරා එක දිහා බලල වරුණිට පෙන්න පයිය අල්ලලා හොල්ලල අතේ පාරක් ගහන ගමන් කට ඇතුලට දාල උරන්න ගත්තා. මේ දේවල් දකිද්දී වරුණිට මතක් වුනේ හස්බන්ඩ් ගේ පයියත් කාලෙකින් කටට ගත්ත නැති එකේ මේ වෙලාවේ පයියක් තිබුන නං කියලා. ඒ එකක්ම කකුල් දෙක පළල් කරගෙන ඇඟිල්ල දාල ඉබේටම හුත්ත අතගාන්න ගත්තා එක ඇඟිල්ලක් කටේ දාල උරණ ගමන් ශාලු පයිය උරද්දී. ශාලිකටත් ඕන වුනේ වරුණිව හොදට මෝල් කරලා ආසාව වැඩි කරන්න. ඒ නිසා හොදට පයිය උරලා මිනිහට සැප දුන්නා.
“කෙල්ලේ දැන් නම් මට යාවි ඔහොම් උරන්න ගත්තොත්. කෝ මටත් දීපන්කො උඹගේ හුත්තේ රහ බලන්න”
“අපෝ මොකද්ද පකයෝ. මහ ලොකුවට කිව්වේ නං බඩු සීයක් ගහපු ටෝක් නේ?”
“බඩු ගැහුවට උඹ වගේ වේස ලපටි හුත්තක් සෙට් වුනේ පලවෙනි පාරට නේ. මේ වගේ කටට ගැනිල්ලක් මීට කලින් විඳලම නෑ හුත්තියේ?”
“මොකෝ හුකපු ඔක්කොම කකුල් දෙක පළල් කරනවා විතරද?”
“අපිට කොහෙද ඉතින් වෙන චාන්ස්. මේ වගේ හම්බවෙන්නේ?”
“හරි හර, වරෙන්කො හුත්තෝ එහෙනම්. බලපන්කො ලපටි හුත්තේ රහ කොහොමද කියලා?”
එහෙම කියලා ශාලු ඇඳේ නිදා ගෙන කකුල් දෙක පළල් කරලා මිනිහගේ බෙල්ල වටේ කකුල් දෙක දාල තද කරගෙන කැමරා එක දිහා බලල වරුණිට හිනා වුනා. මිනිහා මුකුත් කියන්නෙම නැතුව කකුල් දෙක අස්සේ ඔලුව ඔබාගෙන දිව දානවා කියලා වරුණිට තේරුණා..
හස්බන්ඩ් නං මේ වගේ කවදාවත් කරලා නැති නිසා වැඩිය වරුණිට ඒක අමුතු දෙයක් වගේ දැනුනා. මොකද මිනිහා දිව දාල දෙන සැපත් එක්ක ශාලිකා කෙඳිරි ගාල දගලන්න ගත්ත නිසා. ඒ විදියට මිනිහා දිගටම කරද්දී වරුණිත් ටික ටික ඇඟිල්ල ගහන්න ගත්තා.
ටික වෙලාවක් ෂෝ එක බලාගෙන ඉද්දි කෝල් එකක් ආපු නිසා video කෝල් එක කට් වුනා. හිතට ආපු කේන්තියත් එක්කම ෆෝන් එක බලද්දී දන්නේ නැති නොම්මර්යකින් කෝල් එකක්. දැන් ඉතින් ආයේ video කෝල් එකක් ගන්නත් වෙන්නේ නැති නිසා හිතට ආපු කේන්තිය එක්කම කෝල් එකට ආන්සර් කරලා බැන්නා දවල් කතා කරපු රසිකගේ යාළුවා කියල හිතලා. මොකද මිනිහා දන්නේ නැති නොම්මර වලින් කෝල් කරලා කුණුහරුප කියනා නිසා,
“මොකද වේසිගෙ පුතෝ. තොට නින්ද යන්නේ නැද්ද?” ඒත් එහා පැත්තනේ කිසි දෙයක් කිව්වේ නෑ. ඒකට තවත් කේන්ති ගියා පාර
“මොකද පකෝ. තොට කතා කරන්න බැරිද? තෝ අහුවෙයන්කෝ. තොගේ පයිය කපලා දානවා කාක්කන්ට කන්න කැරි බල්ලා. කෙලින් ඇවිල්ල කතා කරන්න බැරි පොන්නයා.”
මොනා කිව්වත් එහා පැත්තෙන් කිසි සද්දයක් ආවේ නෑ. ඒකත් එක්ක වරුණිට පොඩි සැකේකුත් ආවා මිනිහා නෙමේ වත්ද කියලා. මොකද වෙනදට කෝල් කරලා අමතන්නේ පට්ට වේසි මොකද කරන්නේ කියලා. අද කිසිම සද්දයක් නැතුව ඉන්නවා එච්චර දේවල් කියලත්. ඒ නිසා වරුණිට ආයේ මොනවත් කියන්න කලින් ඇහුවා141 21 2 2 1
52.8K12:19
“මොකෝ මිනිහෝ?”
ඊට පස්සේ කෝල් එක කට් කරලා දැම්ම එහා පැත්තෙන්. ඒ වෙච්ච දේ ගැන වරුණි කල්පනා කරන්න ගත්තේ මේකා ඌ නෙමේ වත්ද කියලා.
ඔන්න අයෙත් කෝල් එකක් එනවා.. වරුණි call එක ආන්සර් කරලා.එත් කථා කරේ නෑ...
“මොකෝ කෙල්ලේ හුත්තට ඇඟිල්ල වත් ගහගන්නවා ද?” එහාපැත් තෙන් වෙනද අහපු නැති කටහඬක්,
“තමුසේ කවුද?කොහෙන්ද? මේ නොම්බරේ?”
“එකෙන් වැඩක් නෑ වරුණි මිස්?” කියලා ඌ ට කියඋනා එතකොට වරුනිට මීටර් උනා මේ විමලේගේ වොයිස් එක නේද දෙයියනේ කියල
- නැවත හමුවෙමු -
52.8K12:19
0 Comments