වාරුනිකා 09 කොටස
කියවලා කොමෙන්ට් කරලා සෙයාර් කරලා සප් එකක් දෙන්න.
දවල් සිද්දියත් එක්ක වරුණි හිටියේ ඇවිස්සිලා. ඒ නිසාමද කොහෙද නින්ද ගියෙත් නෑ වරුණිට ශාලිකා පොලිස් මෑන් එක්ක ගත්තා සැප මතක් වෙලා.
ෆුල් ෂෝ එකම බලාගන්න බැරි උන එකට නං හිතට තරහක් ආවත් කරන්න කිසි දෙයක් ඒ වෙලේ තිබුනේ නෑ මොකද ආයේ කෝල් කරා නං වැඩේ මාට්ටු වෙන නිසා. ඒකත් එක්ක විමලය මොකාටද එන්න හදන්නේ කියන එකත් කල්පනා කරන්න ගත්තා ආපු කෝල් එකත් එක්ක.
මොනා උනත් ඒක නොදන්න විදියටම ඉන්නවා කියලා වරුණි හිතා ගත්තා මිනිහා මොනාද කරන්නේ බලන්න.
රෑට කාල නිදා ගන්න ඇඳට ආවම ෆෝන් එක රිංග් වෙන්න ගත්ත නිසා වරුණි බැලුවා මේ වෙලාවේ මොකාද කෝල් කරන්නේ කියලා.
නොම්මරේ දැක්කම වරුණි දැනගත්තා විමලේ කියලා. ඒ නිසා බය නැතුව ආන්සර් කරා අරූ නෙමේ නිසා,
“හලෝ”
“හා වරුණි වේසි. නිදා ගන්නද හදන්නේ?”
“මේ මට කියනවද තමුසේ කවුද කියලා. අනික මට වේසි කියන්න තමුන් මගේ මිනිහද?”
“අනේ උඹ පත්තිනි අම්මනේ හුත්ති. එක එකාගේ පයියවල් බල බල ඇඟිල්ල ගහන්න හොදයි. අපි වේසි කිව්වම තමයි උඹට රිදෙන්නේ?”
“අනේ මේ පකෝ. මට රිදෙනවද නැද්ද කියන එක මගේ වැඩක්. මුලින්ම කියපං උඹ කවුද කියලා?”
“ඒ වලින් වැඩක් නෑනේ හුත්තියේ. කතාව ඇත්ත නේ. උඹ අරූට කියලා උගේ පයියේ පොටෝ ගෙන්නගෙන ඇඟිල්ල ගහගන්නවා නේ?”
“අනේ මේ හුකන්නෝ. මට මොකටද එක එකාගේ පයියවල්. මට මිනිහගේ පයිය ඇති හොදටම. මට ඕන වුනාම එක බලාගන්නම්. පව් නොදී ඉදපන්?”
“අනේ වරුණි මැඩම්. දැන් වනජීවී එකේ ඉන්න නාකි එහෙමත් පුකට බැල්ම දානවා ඇති නේද?”
“ඔව්. උඹට ඇති රුදාව මොකද්ද නාකි බැල්ම දැම්මට.පුක මගේ නං බලන එක මට කමකුත් නැත්තං?”
“ඒ උනාට අපිත් ආසයි නේ ඔය පුකට දිව දාල සැපක් දෙන්න පොඩ්ඩක් මිරිකලා?”
“අහ්හ්හ් ඒවට නං හොදට නාල එන්න වේවි?”
“ඔව් ඔව්. ආරංචි දිය රෙද්දට නං උඹ හරි හැඩයි කියලා. පොඩි කොල්ලෝ එහෙමත් හොදට බලනවා කියලා?”
ඒ කතාව එක්ක වරුණිට හරියටම තේරුම් ගන්න පුළුවන් උනා එදා සමන් එක්ක ආතල් එක ගනිද්දී බලාගෙන ඉඳල තියෙනෙන් විමලේ කියලා. ඒකත් එක්ක වරුණිට හිතුනා මේ යකා ඔක්කොම දැනගෙන සද්දේ නැතුව ඉන්නේ මොකක් නිසාද කියලා.
“මොකක් කිව්වා??”
“හරි හරි වේසියේ. මොකෝ කියන්නේ අපේ පයියත් බලන්න ආසයිද?”
“නෑ නෑ ඕන නෑ. එක එක පොන්නයන්ගේ පයියවල් බලන්න?”
“පොන්නය කවුද කියලා උඹට පෙන්නම්කො ඉක්මනටම?”
“අනේ මේ යනවා මිනිහෝ යන්න”
“මොකෝ දැන් කිම්බ නලියනවද හුත්තියේ ??”
ඒ වෙලේ නං ඇත්තටම වරුණිගේ හුත්ත ජූස් ගලන්න අරගෙන තිබුනේ මිනිහ කියන කුණුහරුප එක්ක. ඊටත් වඩා ඒ විමලේ නේද කියලා දැනගත්තට පස්සේ හිතට පොඩි ආසාවකුත් ආවා කියලා වරුණිට හිතුනා. ඒ නිසා කෝල් එක කට් කරන්න දෙන්න හිතුනේ නෑ
“නලියනව උනත් තමුසෙට මොකෝ. හුත්ත මගේ නේ?”
“හුත්ත නම් ඉතින් මැඩම් ගේ තමයි. අපිට උනත් ඔය හුත්තට වග කියන්න බැරි කමක් නෑ. අපේ පයියවලුත් ඔය වගේ හුතු හොදට හාරලා අරගෙන තියෙනව හිහි”
“අපෝ එහෙනම් තමුසෙගෙ පයිය පොල් උලක් වෙන්න ඇති හාරන්න හුත්තවල්”
“මේකෙන් හාරපු හැම හුත්තම ආයේ හොයාගෙන ආවේ හාරන්න කියලා”
“අපෝ වැඩෙමයි තමුසෙගෙ මහලොකු පයිය”
“ලොකු තමා හුත්තියේ. උඹට වෙලාවක් පෙන්නම්කො ඇත්තටම”
“අනේ මේ තමුසේ වෙන වේසියෙක්ට ගිහින පෙන්නනවා. මට නැතුව?”
“උඹත් ඔහොම හිටියට හොද ජල්ලි නටපු හුත්තියෙක් කියල මම දන්නවා. බලාගෙන ඉදපන්කෝ කෙල්ලේ. උඹව පට්ට වේසියෙක් කරලා ගන්නේ නැද්ද කියලා”
“තමුසේ කොහොමද එහෙම කරන්නේ? අනික මම තමුසේ කවුද කියලවත් දන්නේ නෑනේ?”
“ඒවා ගානට වෙලාවට දැනගන්න පුළුවන් වේවි හුත්තියේ. දැනුත් මං උබව මතක් කරගෙන පයිය අතගගා ඉන්නේ නග්ගගෙන”
“අනේ මේ. තමුසේ ඕන හුත්තක් කරගන්නවා. මම තියනවා?”
එහෙම කියල වරුණි කෝල් එක කට් කරා. වරුණිට තනියම හිනා මිනිහා එහෙම කියපු දේවල් වලට. ඒ වෙද්දී වරුනිටත් හොදටම ඇවිස්සිලා හිටියේ දවල් දැකපු දේවල් එක්ක. මිනිහත් විමලේ වගේම නාකි පොරක් නිසා ශාලු මිනිහා එක්ක ගත්ත සැප මතක් වෙද්දී විමල්ගේ පයිය ඉබේම මතක් වෙන්න ගත්තා වරුණිට. .
*************
පහුවදා වරුණි ඔෆිස් එකට එද්දී ටිකක් පරක්කු උනා වෙනදට වඩා. උදෙන්ම නැගිට්ටත් එන්න කම්මැලි හිතුන නිසා ටිකක් වැඩිපුර නිදා ගත්තා. .
“ගූඩ් මොර්නින්ග් වරුණි මිස් කොහොමද දැන්?”
එහෙම කියද්දී වරුණි කල්පනා කරේ ඊයේ රෑ අර විදියට අමු කුණුහරුපෙන් කතා කරලා දැන් හරිම යටහත් පහත විදියට කතා කරලා රගපාන විදිය ගැන. ඒ වෙලේ වරුණි හිතා ගත්තා මිනිහා එක්ක පොඩ්ඩක් ෆෝවර්ඩ් වෙලා කියන වෙලාවට කුනුහරුපෙන්ම උත්තර දෙනවා කියලා.
“දැන් නං හොදයි විමලේ අංකල්. ඊයේ රෙස්ට් කරානේ?”
“අහ්හ් ඒකනේ මං කිව්වේ”
“ඒක තමා. ඔයාට නං හොදට ඒවා පුරුදුයි වගේ නේද?”
“මොනාද වරුණි මිස්?”
“නෑ මේ කෙල්ලන්ගේ ලෙඩ ගැන?”
138
19
3
60.2K12:19
“අනේ ඕවා නං පොඩි දේවල් නේ?”
“ඔව් ඔව් කරලා තියෙන වැඩ එක්ක නං ඒවා පොඩි වෙන්න ඇති තමා. මේ ඒක නෙමේ කෝ ලොක්කා නැද්ද අද?”
“එන්න ටිකක් පරක්කු වෙයි කිව්වා”
“අහ්හ් එහෙනම් ඊයෙත් රෑ කොටන්න යන්න ඇති නේද?”
“වෙන්න ඇති. එකනේ පරක්කු”
“අනේ ඔයා බබානේ. මිනිහ දුවට හුකද්දී ඔයා අම්මට හුකනවා නේ?”
එහෙම කිව්වම විමලෙගේ ඇස් ලොකු වෙලා “වරුණි මිස්” කියලා කියවුනා.
“මොකෝ විමලේ අංකල්. ඔයාල කරන දේ ගැන නේ මං කිව්වේ?”
“ඒ උනාට මිස් එහෙම කුණුහරුප කියන්නේ නෑනේ?”
“ඔයා නේ ඉතින් මාත් එක්ක ඕවා කියන්න පටන් ගත්තේ. ඇයි මතක නැද්ද?”
“ඒ උනාට ඒ මං නේ.?”
“ඉතින් මොකෝ වෙන්නේ. මම කිව්වම ඔයාට හොද නං මගේ ඉස්සරහ කියන්න?”
“මිස්ට අවුලක් නැත්තං මමත් අමුවෙන්ම කියන්නම් මීට පස්සේ?”
“අනේ මගේ මොකෝ. මොකද ඕවා අපි නොදන්නා දේවල් ද? අනික ඉතින් ඔයත් ආස ඇති නේ?”
“ඒ මොනාටද මිස්?”
“තරුණ කෙල්ලෝ එක්ක කුණුහරුප කියන්න?”
“එහෙම එකක් නෑ මිස්. මිස් පොඩි කෙල්ලෙක් නේ තාම?”
“අනේ විමලේ. මගේ පුක බලාගෙන අතේ ගහද්දි ඔහොම හිතුනේ නැද්ද?”
“ඔය පුක දැක්කම කාටද වරුණි මිස් නගින්නේ නැත්තේ. එහෙනං ඌ පොන්නයෙක් වෙන්න ඕනා?”
“හි හි හි අපේ ඒවාට පොන්නයන්ට උනත් නගිනවා අන්ක්ල්. හරිද?”
“අම්මෝ ඒ කතාවත් ඇත්ත තමා බලාගෙන යද්දී?”
“හරි හරි දැන් ඉතින් ඕක මෙතන කෙලින් කරගන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා සර් එන වෙලාවට. ගිහිල්ල වැඩක් කරගන්න?”
ඒ කතාව එක්ක විමලේට පුදුම හිතුනා අද වරුණිට මොනා වෙලාද කියලා. පොඩි ග්‍රීන් සිග්නල් එකක් වත්ද කියලා කල්පනා කර කර එතනින් ගියා. වරුණිට තේරුණා මිනිහා පොඩ්ඩක් දැන් මෝල් වෙලා ඉන්නේ කියලා. තව පොඩ්ඩක් අවුස්සලා තියන්න ඕන කියලා හිතුවා.
ටිකවෙලාවක් යද්දී වරුණිගේ ෆෝන් එක රිංග් වෙනවා ඇහිලා බෑග් එකෙන් අරගෙන බලද්දී සර් ගෙන් කෝල් එක. මේ වෙලාවේ මොන මගුලකට කෝල් කරනවද දන්නේ නෑ කියලා හිත හිතාම ආන්සර් කරේ.
“ගූඩ් මොර්නින්ග් සර්”
“ගූඩ් මොර්නින්ග් වරුණි. ඔයා ඔෆිස් එකේ නේද?”
“ඔව් සර්. ඔෆිස් එකේ ඉන්නේ?”
“විමලෙත් ඉන්නවද?”
“ඔව් සර්. ඇතුලේ ඉන්නවා”
“හා එහෙනම් කමක් නෑ. මට දවස් දෙක තුනක් එන්න වෙන එකක් නෑ. පොඩි ගමනක් යන්න වෙලා”
“අහ්හ් එහෙමද සර්.”
“ඔව්. ඒ නිසා ඔයා තියෙන වැඩ ටික විමලේ එක්ක කරගෙන යන්න. මොනා හරි ඕන වුනොත් කෝල් එකක් දෙන්න?”
“හරි සර්. සර් ගමේ යනවද? නැත්තං කොළඹ යනවද?”
“කොළඹ නං තමා යන්නේ. ඒත් කවුරු හරි ඇහුවොත් කියන්න මං නිවාඩු දාල ගමේ ගියා කියලා දවස් තුන හතරකට. කොහොමත් ආයේ එන්නේ සඳුදා වගේ වේවි”
“හා හරි සර්.”
“හරි. මං තියෙනවා එහෙනම්. වැඩ ටික කරගෙන යන්නකෝ. අහ්හ් තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනවා. මගේ කාමරේ අර ෆයිල් තියෙන කබඩ් එක අස් කරන්න කියලා විමලෙට කියන්න. ඒකෙ ෆයිල් ටික ඔයාට පුළුවන් නේද පිළිවෙලට sort කරලා තියන්න”
“හරි සර්. මං ඒක විමලේ එක්ක කරන්නම්”
“good. මං තියෙනවා එහෙනම්”
“ok සර්”
කෝල් එක කට් කරල වරුණි කල්පනා කරා මේකා මොකද්ද ඒ පාර නටන්න හදන නාඩගම කියලා. ෂුවර් එකට අර කෙල්ල එක්ක කොහේ හරි යනවා වෙන්න ඕනා. නැත්තං අර විදියේ කතාවක් කියන්නේ නෑනේ. ඒ ගැන හිත හිතම විමල්ට කතා කරා
“විමලේ අන්කල් විමල් අන්කල්?”
“ඇයි වරුණි මිස්?”
“සර් එක්ක ඊයේ ඔයා ගියේ නැද්ද ඊයේ අරහේ?”
“කොහෙද වරුණි මිස්?”
“අනේ මේ අන්කල් මෙතන බබා හුකුන් නැතුව කියනවද වසන්ති ගේ ගෙදර ගියාද නැද්ද කියලා?”
“ඒ මොකටද මිස්?”
“ආයේ තටමනවා. කියනව මනුස්සයෝ. මම දන්නවා තමුසේ ඒ ගෑනිට හුකනවා කියලා තියාගෙන. ඒ විතරක් නෙමේනේ. අර කඩේ මුදාලිගේ ගෑනිවත් මුදලාලි නැති වෙලාවට අදිනවා නේ?”
“කවුද අප්පේ ඔය කතා කියන්නේ.? සිරියද?”
“ඔව් සිරියා ඇරෙන්න වෙන කවුද මට ඕවා කියන්න ඉන්නේ. කතාව ඇත්ත නේ?”
“පයිය නගින වෙලාවට මේවා බස්සගන්නත් ඕන නේ මිස්. ඉතින් උන්ට දෙන්න හොද නං මම හිකුවම මොකද වෙන්නේ?”
“අනේ මට නං කමක් නෑ හුකන්න බැරි නං පුකේ ඇරියත්. ඒ උනාට බොරුව තමයි මට දිරවන්නේ නැත්තේ අන්කල් ගේ?”
“හරි හරි දැන් කියන්නකෝ මිස් මොකෝ මේ හදිස්සියේ වසන්ති ගැන ඇහුවේ?”
“ඇහුවේ කියන්නේ අනන් සර් මේ සතියෙම එනෙන් නෑ කිව්වා කොහෙද යනවා කියලා. ඒකයි?”
“මොකක්?? ඒ වගක් මට නිකන්වත් කිව්වේ නෑනේ?”
“ඒවා නං මම දන්නේ නෑ. දැන් කෝල් කරලා කිව්වා එන්න වෙනෙන් නෑ කියලා.?”
“හ්ම්ම්ම් ඒකත් එහෙමද? ඒ කියන්නේ එහෙනම් දෙන්න ජෝඩු දාල යනවා වගේ?”
“ඇයි මොකෝ අන්කල් අවුල් වුනේ?”
“නෑ අරකි කිව්වා සර් වසන්තිව කොහෙද එක්කං යනවා කියලා”
“ඉතින් ඔයා මොකටද අවුල් වෙන්නේ. ඔයාට හොදයි නේ. තනියම ගිහිල්ල හුකල සැපක් ගන්න පුළුවන් නේ?”
“ඒක වෙන්නේ නෑ මිස්?”
“ඒ මොකෝ ඒ?”
“වසන්තිව තනියම යවන්නේ නෑ කිව්වා. ඒකිත් ෂුවර් එකට යන්න ඇති?”
“අහ්හ්හ් ඒකද මේ අවුල. දැන් නේ තේරුනේ මට. මොකෝ දෙන්නවම් ඇඳට ගනී කියලා බයද?”
“අපේ ලොක්කට ඒකත් බැරි කමක් නෑ වරුණි මිස්?”
“එච්චර වල් ද සර්?”
“මිස් තාම එයාගේ කැරැට්ටුව දන්නේ නෑ නේ?”
“අනේ මට නං ඉතින් එවලින් වැඩක් නෑ මට කරදරයක් නැත්තන්?”
“ඔය වසන්ති කෙල්ල සෙට් වෙලා හිටියේ නැත්තං බලාගන්න තිබුනා මිස්ට කෙල හලන හැටි?”125 22 
2
57.2K12:19
“අම්මෝ එහෙනම් වෙලාවට. එත් සර් නැති උනාට ඉතින් අඩු පාඩුවට ඔයා හලන්නේ කෙල නං නෙමේනේ. වෙන වෙන ඒවා නේ?”
“ඒවා නං ඉතින් ඉබේම හැලෙනවා දැක්කම ඔය පුක?”
“අනේ යන්න අනේ යන්න. ලැජ්ජා කතා කියන්නේ නැතුව?”
“අම්මප මිස් මේ කියන්නේ. ඔය වගේ පුකක් නං මීට කලින් සෙට් වෙලාම නෑ. ඒ තරමට ලස්සනයි වගේම හැඩයි?”
“අනේ පුකේ මොන ලස්සනක්ද අංකල්?”
“ඒ මිස්ල හිතන විදිය නේ. ඕනෑම කොල්ලෙක් බලන්නේ කෙල්ලන්ගේ පුකයි, ගෙඩි දෙකයි තමා මුලින්ම. මිස්ට උනත් තේරිලා ඇති නේ?”
“අපෝ ඒ ගැන නං මොනාට කියනවද? ඔයත් ආපු දවසෙම බලාගෙන හිටියේ මේක දිහානේ?”
“ඒකනේ කියන්නේ. මුනට කලින් ඒකට නේ ඇහැ යන්නේ?”
“තියෙන වනචර කම තමා ඉතින්. වෙන මොකද්ද ?”
“නගින වෙලාවට ඕවා මොනාත් මතක් වෙන්නේ නෑ මිස්?”
“හරි හරි. නග්ග ගන්න බැරි නං එළියේ දාගෙන හිටියත් මට මොකෝ. ඒක නෙමේ අන්න සර් කිව්වා අර කබඩ් එක අස් කරලා ෆයිල් ටික sort කරලා තියන්න කියලා අපි දෙන්නට?”
“ඔව් ඉතින් එයාට නං මොකෝ කියන්න පුළුවන්. අපි එපැයි කරන්න දුවිලි නාගෙන?”
“එහෙම කියල කොහොමද? බොස් නේ කිව්වේ කරන්න ඕන නේ?”
“ඔව් ඔව්. කරන්න ඕනා නං තමා. මං නිකන් කිව්වේ. කාල ඉවර වෙලා එහෙනම් 2ට විතර පටන් ගමු වරුණි මිස්?”
“ඔව්. යන්න කලින් කරමු. ඒක හොදයි?”
“මොනාද මිස් යන්නේ?”
“යන්නේ ද අනේ මේ විමලේ. කුපාඩි කමම තමා කටේ. යවාගන්නවා එදා වගේ අතේ ගහල”
“මිස්ගේ පුක පෙන්නුවොත් නං නිකන්ම යවා ගන්න තිබුනා”
“ඔව් ඔව්. මං මේ ලෑස්ති වෙන්නේ පෙනන්නන්න තමා ඉක්මනටම?”
“දැන් ඉතින් කවුරුත් නෑනේ මිස්. අපි දෙන්න විතරනේ ඉන්නෙත්. පොඩි ෆන් එකක් ගමු ආතල් එකේ?”
“ඔව් ඔව් මම දන්නවා ඔයා මේකෙත් ආතල් ගන්නවා කියලා සර් හිටියත් නැතත්?”
“ඒකනේ. දැන් ඉතින් කාගෙන් බාධාද මගේ වැඩවලට?”
“හරි හරි. ඕන මගුලක් කරගන්නවා මාව ගාවා ගන්නේ නැතුව?”
“ඒකට ඉතින් මිසුත් පොඩි සප් එකක් දෙන්න ඕනා?”
“මගෙන් මොන සප් ද අන්කල්. පිස්සු කියන්නේ නැතුව ඉන්න?”
වරුණි බොරුවට අකැමත්ත පෙන්නුවත් විමලේ කියන ඒවාට හිත යටින් ආසාවෙන් හිටියේ. මේ දවස් ටිකේ මේ යන විදියට මොනාහරි වෙන්න බැරිත් නෑ කියලා හිතුනා මොකද ඒ වෙද්දී වරුණිත් වෙන දේවල් එක්ක ඇවිස්සිලා හිටියේ. එහෙනම් ශාලු නාකි එක්ක හුකනවා. මෙහෙන් සර් පොඩි කෙල්ලෙක් තියාගෙන හුකනවා. ඊට අමතරව විමලේ ඇඟ දිහා බලාගෙන අතේ ගහනවා. මේ හැම දේම එක්ක වරුණිටත් මෙච්චර දවසක් හැංගිලා තිබුණු ආසාවන් ටිකෙන් ටිකේ ඉස්මතු වෙනවා කියලා තේරුණා. එදා සමන් එක්ක උනත් අර විදියේ දෙයක් කරෙත් මේ හැම දේකම ප්‍රතිපලයක් විදියට නේද කියලත් හිතුනා. ඔය අතරේ සැරින් සැරේ විමලේ ඇවිල්ල කතා කරද්දී වරුණිට පේන්න පයිය අතගාන්න ගත්තා. වරුණි දැක්කත් නොදැක්ක වගේ හිටියා.
“මිස් මොකෝ කියන්නේ අනාමලු කමුද අදත්?”
“අපො දැන් නං ආනමාලු කාලම එපා වෙලා ඉන්නේ අන්කල්?”
“ඒ මොකද අප්පා ඒ? සාමාන්යෙන් අනමාලු කන්න කන්න නේ ගෑනු ආස වෙන්නේ?”
“එහෙනම් ඒ ඔයා වෙන ආනමාලු දීල ඇති ගෑනුන්ට?”
“ඒවා ඉතින් කැමති නං දෙනවා මිස්?”
“ඒකනේ. මට නං ඕන නෑ. අර ඉන්නේ සිරියා. එයාට දෙන්න බලන්න?”
“අපෝ ඒකිට හරියන්නේ නෑ?”
“මොකෝ කවා ගන්න බැරි උනාද තාම?”
“ඒකිගේ නංගි ට කවපු නිසා මේකිට වැඩේ ගැස්සුනා. ඒකයි ඔය?”
“මට නං ආරංචි එහෙම නෙමේ. වෙන සීන් එකක්?”
“ඒ මොකද්ද ඒ? ඕකි මං ගැන බේගල් ඇදබාල වගේ වරුණි මිස්ට?”
“නෑ නෑ. කතාව නං මට පිළිගන්න වෙනවා ඔයාගේ වැඩ දැක්කම?”
“අනේ ඕකිගේ බොරු මිස්?”
“හරි හරි අපි එහෙම හිතමුකෝ දැනට. මම ඒ ගැන හොයා ගත්ත දවසට බලමුකෝ?”
“බලන්න දෙයක් නෑ මිස්. ඕකි ෂුවර් එකට කියන්න ඇති මං සඳලි කෙලිට හුකන්න ට්‍රයි කරා කියලා?”
“ඉතින් ඒක බොරුවක් නෙමේ නේ. දවස් දෙක තුනක් බයික් එකේ දාගෙන එද්දී කෙල්ලගේ ගෙඩි දෙක එහෙම මිරිකලා තියෙනවා නේ?”
“ඒවා නං ඉතින් සුළු සුළු දේවල් නේ?”
“ආ මෙන්න බලාපල්ලකෝ. පොඩි කෙල්ලගේ ගෙඩි මිරිකන එක සුළු දෙයක්ද?”
“ඒකි කොහෙද පොඩි. දැන් 18 පැනල නේ”
“ඒ උනාට පොඩි කෙල්ලෙක් නේ ඔයාගේ වයස එක්ක බැලුවම”
“හරි මිස්. ඉතින් මං ඒකිගේ පෙට්ටිය කැඩුවේ නෑනේ?”
“ඔව් ඉතින්. සිරිය කෙල්ලව පරිස්සම් කරගත්ත නිසා. නැත්තං පෙට්ටියට මෙලහකට වැඩේ දීලනේ?”
“කවුද වරුණි මිස් ආස නැත්තේ ලපටි හුත්තක් රහ බලන්න?”
“ඇත්තම කියන්න විමලේ අන්කල්. තාම කවුරුත් කෙල්ලෙක් සෙට් වෙලාම නැද්ද හුකන්න?”
“නෑ මිස්, අම්මප මේ කියන්නේ. ට්‍රයි නං කරලා තියෙනවා. බොරු කියන්න ඕන නෑනේ?”
“ඒ මොකෝ ඉතින් බැරි උනේ.”
“දන්නේ නැද්ද ඉතින්. කෙල්ලෝ අල්ලගන්න අමාරුයි නේ.”
“ඒවාට ඉතින් පිනත් තියෙන්න ඕනා?”
“ඒකනේ. කොහෙද වරුණි මිසුත් මට සද්දේ දැම්මේ එදා. මං හිතුවේ ආයේ කතා කරන එකකුත් නැති වේවි කියලා”
“එදා නං ඇත්තටම මට තරහ ගියා ඔය කරපු වලත්ත වැඩේට. අනික ඒ කැලේ?”
“ඇත්තම කියන්න වැස්සේ තෙමිලා මිස්ගේ කළු ජංගිය එක්ක පුක දකිද්දී මට ඉවසුම් නැතුව ගියා. පයිය පුපුරන්න වගේ ගත්ත නිසා ඕන හුත්තක් වෙද්දෙන් කියලා එලියට අරගෙන අතේ ගැහුවේ?”131 20 
1
1
57.6K12:19
“වෙනදත් ඔහොම කරලා තියෙනවද කෙල්ලෝ ඉස්සරහ”
“අපෝ නෑ මිස්. එහෙම කරේ මිස්ට තමා පලවෙනි වතාවට?”
“අනේ මේ යනවා යන්න බයිලා නොගහා.ඔය තියෙන මෝල් අමාරුවට නොකරන ඉන්න ඇති?”
“ඇත්තම තමා මිස් කියන්නේ?”
“හරි හරි. දැන් ඇති ඔය වල් කතා. යමු වැඩ ටික පටන් ගන්න?”
“මිස් එනවා නං ඉතින් වැඩ කරන්නම්කො එලි වෙනකං හරි?”
“ඔව් ඉතින්. පුක දිහා බලාගන්න පුළුවන් නේ මං නැගිටලා ඉන්නකොට?”
“ඔය තේරුණේ මිස්ට?”
“යනවා යනවා. කෙස් වල ඉඳලම වනචර කම”
එහෙම කියල වරුණි පුටුවෙන් නැගිටලා සර් ගේ කාමරේට ගියා. විමලුත් වරුණගේ පස්සෙන් වැටුනා නලව නලවා යන පුක දිහා බලාගෙන. වරුණිත් දන්න නිසාම තවත් නලවල ගියා පුක පද්ද පද්ද.
ඒ යන විදියට විමලේට හිතුනා ගිහිල්ල පුකට පහරක් දෙන්න තිබුණ නං කියලා. ඒත් දැන්ම අත පුච්චගන්න හොද නෑ කියලා හිතල ඉවසගෙන හිටියා. වරුණි ඇඳලා හිටියේ ස්කර්ට් එකකුයි බ්ලවුස් එකක් එදා. ස්කර්ට් එක දිග වගේම ලූස් එකක් නිසා පුක වැඩිය පෙනුනේ නැති උනත් දැක්කම ආස හිතෙන ගානට තියෙනවා.
“අංකල් ඔයා එහෙනම් අර කබඩ් එකේ උඩ තට්ටුවේ තියෙන ෆයිල් ටික අරන් තියන්න්කෝ. මම පහල ටික බලන්නම්?”
“හරි වරුණි මිස්.”
“ඔක්කොම එක පාර ගන්න එපා. අපි උඩ ඉදන් පහලට පිළිවෙලට එමු”
“ඒ උනාට පහල ඉඳන් උඩට යනවා නං තමා මරු”
“විමලේ එහෙම කිව්වේ වරුණිගේ පුක දිහා බලාගෙනම”
“ඔව් ඔව්. ආස ඇති පහල ඉදන් උඩට යන්න. තියෙන වනචර කම විතරක්?”
“මිස් ව දැක්කම නැති වනචර කමුත් මතු වෙනවා”
“අනේ මේ.”
එහෙම කියල දෙන්නත් එක්ක කබඩ් එක ඇතුලේ තියෙන ෆයිල් ගොඩෙන් ටික ටික අරගෙන මේසේ උඩ තිබ්බා. විමල් කිව්වා වගේ ඒ ෆයිල් දුවිලි පිරිලා කාලෙකින් පාවිච්චි කරලා නැති නිසාමද කොහෙද?
වරුණි පහල තියෙන ෆයිල් ගන්න නැවෙද්දී පුක හිතලම වැඩිපුර නවලා ගත්තේ.
විමලේ උඩ ෆයිල් ගනිද්දී වැඩිපුරම කරේ පුක දිහා බලගෙන කකුල් පුකට කිට්ටු කරගෙනම ඉන්න එක. දෙතුන් පාරක් කකුල් පුකේ ගාවල බැලුවා වරුණිගේ ප්‍රතිචාර කොහොමද කියලා. වරුණිට තේරුනත් වැඩිය ගණන් ගන්නේ නැතුව වැඩේ කරගෙන ගියා. ඒ වෙද්දී වරුනිගෙත් හිත ඇතුලේ ආශාවල් මෝදු වෙන්න අරගෙන තිබුනේ. වරුණිගේ වැඩි දෙයක් නැති නිසා විමලේ කකුල හොදට පුකේ ගාවගෙන්ම හිටියා. ටික වෙලාවක් එහෙම ඉන්න ගමන් කකුල පොඩ්ඩක් උස්සල ඇඟිලිවලින් එහෙට මෙහාට කරන්න ගත්තම වරුණි මුකුත් නොකියා එතනින් නැගිට්ටා.
“මොකෝ අන්කල්. කකුල auto වැඩද?”
“අහ්හ් නෑ මිස්, මේ දන්නේ නැද්ද?”
“නැති නිසා නේ ඇහුවේ. අනේ අනේ?”
“අද අපි දෙන්න විතරනේ මිස් ඉන්නේ.?”
“අනේ මේ කුණුහරුප කතා නොකර වැඩේ කරන්න අන්කල්. වයසට නෙමේ කතාව”
“මේක නගිද්දී මොන වයසද මිස්. මේ බලන්නකෝ කලිසම ඉරාගෙන එන්න වගේ දැනටම?”
“ඕක නං ඉතින් දැන් විතරක් වෙන දෙයක් නෙමේ නේ. හැම වෙලේම ඔහොම නේ?”
“ඒ ඉතින් වරුණි මිස් ආව දවසේ ඉඳල තමයි?”
“අනේ මේ බොරු නොකිය ඉන්නවා මනුස්සයෝ. මොකෝ මට කියල අමුතු දේවල් තියෙනවද?”
“අම්මෝ මේ තියෙන ඔක්කොම දේවල් අමුතු දේවල් තමයි?”
කියලා විමලේ පොඩ්ඩක් වරුණිගේ පුකට කිට්ටු වුනා පිටි පස්සෙන්. වරුණිට තේරුණා මිනිහා එන්න හදන්නේ මොකාටද කියලා. එතනින් අයිනට වෙන්න හදද්දිම වගේ විමලේ අත් දෙක කබඩ් එකට තියා ගත්තා වරුණිව පිටි පස්සෙන් පුකට හේත්තු වෙන ගමන්.
“අනේ විමලේ අන්කල්. පිස්සු වැඩ නොකර ඉන්නකෝ?”
“අනේ මිස්. මං එහෙම කරදරයක් කරනේ නෑ. මිස් නිසා මට හොදටම ඇවිස්සිලා ඉන්නේ. මෙහෙම පොඩ්ඩ වෙලාවක් ඉන්න දෙන්නකෝ පුකට හේත්තු කරගෙන?”
“අනේ පිස්සුද අන්කල්. කෝ අයින් වෙන්න පිස්සු නැතුව?”
එහෙම කියද්දීත් විමල්ගේ නැගපු පයිය වරුණිගේ සාය පසාරු කරගෙන යන්න තරමට පුකට හිර වෙලා තිබුනේ. ඒ වෙලේ වරුණිටත් එහෙම ඉන්න හිතට පොඩි ආසාවක් ආවත් මේක ඒකට වෙලාව නෙමේ කියලා හිතුනා. ඒ නිසා
“අනේ අන්කල්. කෝ අයින් වෙන්නකෝ. පිස්සු වැඩ නොකර?” එහෙම කියලා වරුණි පාත් වෙලා විමල්ගේ අත් දෙක යටින් එලියට ආවා. විමලේ වරුණි දිහා බලාගෙන මුණට බොරු දුක් මූඩ් එකක් ගත්තා.
“පිස්සු නං හැදිලා ඉවරයි මිස් මේ වෙද්දී ඔයා නිසා?”
“අනේ අන්කල් මම බැදපු කෙල්ලෙක්. ඔය වගේ දේවල් නං බලාපොරොත්තු වෙන්න එපා මගෙන්?”
“එහෙම කියන්න එපා වරුණි මිස්. මේ දේවල් අපි දෙන්න අතරේ ඇරෙන්න වෙන කවුරුත් දැන ගන්නේ නෑ. අනික මිස්ට පයිය වල් වල පොටෝ බල බල ඉන්න ඕන නෑනේ. මගේ එක තියෙන්නේ ඕන දෙයක් කරගන්න?”
“අනේ අන්කල්. ඔය කතාව නං කා එක්කවත් කියන්න එපා. ඒකා හස්බන්ඩ් ගේ යාලුවෙක්. මම හස්බන් එක්කවත් කියල නෑ තාම?”
“ඒ කියන්නේ මිසුත් ආසාවෙන් බලනවා?”
“එහෙම එකක් නෙමේ. ඕවා නැති ප්‍රශ්න නේ අංකල්?”
“ඉතින් මේ දේවල් වෙන කවුරුත් දැනගන්නේ නෑනේ. අනික මිස් දන්නා කවුරුවත් මෙහෙ නෑනේ?”
එහෙම කියන ගමන් විමලේ සිපර් එක ඇරලා පයිය එලියට ගත්තා වරුණි ඉස්සරහම. වරුණි මිනිහා කරන වැඩේ දැක්ක නිසා අහක බලාගෙන අනික් පැත්ත හැරෙන්න හදද්දී විමලේ වරුනිව එහෙමම නවත්තල කිව්වා,159 29 2 
21
60.4K12:19
“බලන්නකෝ මිස්. ඔයා නිසා පයිය කොච්චර කෙලින් වෙලාද කියලා. මුකුත් කරන්න දෙන්න බැරි නං ප්ලීස් අතේ පාරක් හරි ගහල මේක බඩු යවන්නකෝ?”
“අනේ මට බෑ අන්කල්. පිස්සු නේ ඔයාට?”
“ඔන්න ඔන්න ඉතින් මිසුත් දැන් බබා වෙන්න හදනවනේ. ඔයත් මේකට ආසාවෙන් ඉන්නේ කියලා මම දන්නවා. මෙන්න මේ විදියට අල්ලල අතේ පාරක්වත් ගහන්න්කෝ මිස්.?”
එහෙම කියලා විමලේ වරුණිගේ අත අරගෙන පයිය උඩින් තියල අතේ ගහන්න ගත්තා වරුණිගේ අත පයිය වටේ අල්ලලලා. විමල්ගේ පයිය රත් වෙලා උණුසුම්ව ඇඟිලි වලට දැනෙද්දී වරුණි ගේ ඇඟ පුරාම කරන්ට් එකක් යනවා වගේ දැනුනා. අකමැත්තෙන් අත ගන්න උත්සහා කරත් විමල්ගේ අතේ හයිය නිසා වරුණිට ඒක ගන්න බැරි උනා.
වරුණිගේ අත ගැවෙද්දීම වගේ විමල්ගේ පයිය තව නහර ඉලිප්පිලා කෙලින් වෙනවා කියලා වරුනිටත් තේරුණා..
“දැක්ක නේද මිස්. ඔයාගේ අත ගෑවුනා විතරයි පයිය තවත් කෙලින් උන හැටි?”
මිනිහා කියන්නේ ඇත්ත කියලා හිතුනා මොකද දැක්කට වඩා පයිය කෙලින් වෙලා ටොපා ඉලිප්පිලා පේනවා දැන්. එදා දැක්ක වගේ ලාවට වගේ කොන නැවිලා තියෙන එක අද තමයි කිට්ටුවට දැක්කේ. විමලේ අතේ ගහන එක ටික වෙලාවක් වරුනිගේ අත අල්ලාගෙන කරලා ඊට පස්සේ අත ගත්තම වරුණි නවත්තන්නේ නැතුව දිගටම අතේ ගහන එක කරගෙන ගියා. එහෙම ටික වෙලාවක් කරද්දී විමලේ ඇහුවා.
“වරුණි මිස්”
“හ්ම්ම්ම්”
“මිස් ආසද ඔහොම දිගටම අතේ ගහන්න?”
“හ්ම්ම්ම්”
“අනේ මිස් තව පොඩි උදව්වක් කරන්නකෝ?”
“ඒ මොකද්ද අංකල්?”
“පොඩ්ඩක් කටට අරගෙන උරන්න බැරිද?”
“අනේ අන්කල් එක නං කරන්න බෑ. ඕන නං මේ වැඩේ ඉවර කරලා දෙන්නම්?”
වරුණි කටට ගන්න ඇත්තටම අකැමති ද දන්නේ නෑ කියලා හිතලා වැඩේ වන කරගන්න ඕන නැති නිසා විමලේ කිව්වා
“හා මිස්. එහෙනම් අතේ ගහල කැරි යවන්නකෝ?”
“හ්ම්ම්ම්”
වරුණිට දැන් දැන් ආසාව එන්න එන්න වැඩි වෙලා පැන්ටිය තෙත් වෙලා හොදටම. පයිය දැක්කම දැන් කටට ගන්නත් හිතෙනවා..ඒත් අතේ ගහන එක දිගටම කරගෙන ගියා මිසක් වැඩිය මුකුත් කරන්න ගියේ නෑ. මොනා උනත් තමන් කරන්නේ වැරදි වැඩක් කියන හැගීම හිතට ඇවිල්ල තිබුනේ ඒ වෙද්දී.
ඒ උනත් ඊට වඩා ආසාව ඉස්මතු වෙලා එනවා කියලා වරුනිට තේරුණා. දැන් දැන් විමලේ වරුනිව පිටි පස්සට දාල කිව්වා පිටි පස්සෙ ඉදන් අල්ලලා අතේ ගහන්න කියලා මොකද එතකොට වරුනිගේ ගෙඩි දෙකත් විමලෙග් ඇඟට තද වෙන නිසා. ඒ වෙලේ වරුනිත් වල්මත් වෙලා වගේ නිසා විමලේ කියපු විදියට අතේ ගහන්න ගත්තා. වරුනිට තේරුනා මිනිහට වැඩි වෙලා අල්ලාගෙන ඉන්න වෙනේ නෑ කියලා. ඒ නිසා යන් කිට්ටු වෙද්දී අතේ ගහන ස්පීඩ් එක වැඩි කරා. ඒ එක්කම වගේ කැරි ලෝඩ් එකක් විද්දා කබඩ් එක ඇතුලටම ඇරලා තිබුන දොරෙන්. බඩු ඔක්කොම යනකමම වරුණි අතේ ගහන එක නැවැත්තුවේ නෑ...
“අහ්හ් ආහ්හ් ..අම්මෝ වරුණි මිස්. මේ තරම් කැරි ලෝඩ් එකක් ගියේ හෙන කාලෙකින්. මිස්ගේ ඇඟිලි නං මාරම සින්දු නේ?”
“හ්ම්ම්ම් දැන් ඉතින් වැඩේ හරි නේ. මේ මම යනවා මට තව ඉන්න බෑ මෙතන?”
“අනේ මිස්. ඇයි යන්නේ?”
“යන්නේ කියල අහන්නේ. මං කොහොමද අනක්ල් ඉන්නේ. හෙට ඉතුරු ටික කරමු?”
“අනේ මිස් තව පොඩි උදව්වක් ඕන”
“ඒ මොකද්ද? දැන් ලොකුම උදව්ව කරේ?”
“අනේ මිස්. පොඩි ඉල්ලීමක්?”
“හරි ඉතින් කියනවකො වදේ?”
“මට මිස් ඇදල ඉන්න ජංගිය දෙන්න පුලුවන්ද?”
“ඒ මොකටද ඒ?”
“අනේ ප්ලීස් දෙන්නකෝ. මට ආසයි ඒක ළඟ තියා ගන්න”
“මේ ඇඳපු එක. අනික දැන් ඒක......?”
වරුණි කියන්න ආපු එක එහෙමම ගිල ගත්තා. විමලේට තේරුණා මොනාද වරුනි හිතන්නේ කියලා
“ඔව් ඒ නිසාම තමා මිස් ඕනා”
“හ්ම්ම්ම් අනේ මන්ද. ඔයා නං අන්කල් වයසට නෙමේ වැඩ?”
“දෙන්න පුලුවන්ද මිස්?”
“හරි හරි ඉන්නවකෝ ඔහොම එහනම්. මං වොෂ් රුම් එකෙන් තියල යන්නම්. මං ගියාට පස්සේ ඇවිල්ල ගන්නවා”
එහෙම කියලා වරුණි වොෂ් රුම් එකට ගිහිල්ල පැන්ටිය ගලවල බලද්දී ඒක ජූස් වලින් පිරිලා ඒ වෙද්දීත්. දැන් විමල්ගේ පයිය බස්සගන්න තිබුන නං කියලා හිතුනා. එහෙමං පැන්ටිය සින්ක් එකෙන් තියල ඉක්මනට එලියට ඇවිල්ල බෑග් එකත් අරගෙන මුකුත් නොකියම එලියට බැස්සා.
විමලේ වරුණි ගිය ගමන් වොෂ් රූම් එකට ගිහිල්ල ජංගිය අරගෙන බලද්දී ජූස් පිරිලා තියෙනවා දැක්කම පයිය ආයේ කෙලින් වෙන්න ගත්තා. මෙච්චර දවසක් හීන මව මව හිටපු කෙල්ල අද අතේ ගැහුවා නේද කියලා හිතද්දී විමලේට තාමත් මේ දේ විස්වාස කරගන්න බෑ කියලා හිතුනා.
- නැවත හමුවෙමු -
0 Comments