වාරුනිකා 10 කොටස
කියවලා කොමෙන්ට් කරලා සෙයාර් කරලා සප් එකක් දෙන්න,
වරුණි ඔෆිස් එකෙන් කෙලින්ම ගෙදරට ආවත් එද්දී වට පිටාවේ, වෙන්නේ-වුනේ මොනාද කියලවත් මතකයක් තිබුනේ නෑ. කිම්බ ඒ වෙද්දී ජූස් වලින් පිරිලා නිසා වගේම පැන්ටියත් නැති නිසා ඇවිදින කොට කකුල් දෙක ජූස් ගැවිල ඇතිල්ලෙනවා වගේ දැනුනා.
කවදාවත් දන්න කාලෙක පැන්ටිය නැතුව එලියට බැහැල නැති නිසා ඉක්මනටම ගෙදරට එන උවමනාව ඒ වෙලේ වරුණිට තිබුනේ. ඒ නිසා ඉක්මන් ගමනින්ම ආව මිසක් කවුද අතරමග හම්බවුනේ කියලවත් මතකයක් තිබුනේ නෑ. ගෙවල් ළඟටම ආවට පස්සේ තමයි පොඩ්ඩක් හිතට නිදහසක් දැනුනේ,
“වරුණි මිස්” කියන කටහඬක් ඇහුන නිසා වරුණි ගේට්ටුව ඇරලා ආපහු පස්ස හැරිලා බැලුව. හැරිලා බලද්දී සමන් ඉන්නවා බයිසිකලේ. සමන් ඔෆිස් එක ළඟ රැකගෙන හිටියේ වරුණි ඔෆිස් එකේ ඉඳල එද්දී බයිසිකලේ දාගෙන එන්න හිතා ගෙන එදා වගේ. ඒත් සමන් පස්සෙන් කතා කරත් වරුනීට ඇහුනේ නෑ
“අනේ සමන් නේ. මොකෝ මේ පැත්තේ?”
“අහ්හ් නෑ මිස්. මම මිස්ට මග දිගටම කතා කරා. ඒ උනාට මිස්ට ඇහුනේ නෑනේ?”
“අනේ එහෙමද කොල්ලෝ? සොරි. මම මේ හදිස්සියක් නිසා ඉක්මනට ආවා?”
“ආහ්හ් එක තමා. මම හිතුව මොනා හරි කරදරයක් වත්ද කියලා හදිස්සියෙන් හදිස්සියෙන් එනකොට”
“අහ්හ් නෑ නෑ එහෙම එකක් නං නෙමේ. වෙන වැඩක්. මොකෝ අද සෙල්ලමේ ගියේ නැද්ද?”
“නෑ මිස්. අද ගියේ නෑ මම”
“ඒ මොකෝ ඒ?”
“මට හිතුනා මිස්ව අද වැවට එක්කගෙන යන්න කියලා. එදත් යන්න බැරි උනානේ?”
“හ්ම්ම්ම් ඔව් නේද? යන්න තිබුන නං හොදයි තමා. ඒත් අද බෑ වගේ කොල්ලෝ?”
“අයියෝ එහෙමද? හා කමක් නෑ මිස්. එහෙනම් අපි වෙන දවසක යමු?” සමන්ගේ මුණ අවුල් වගේ වෙනවා කියලා වරුණිට තේරුනා වැවට යන්න එන්න බෑ කිව්වම.
හිතේ ආසාව තිබුනත් අද කරපු දේ එක්ක වරුණිගේ හිත අවුල් වෙලා තිබුනේ. ඒ නිසා අද ගියත් සතුටු වෙන්න බෑ කියලා වරුණි හිතුවා.
“ඔව් කොල්ලෝ. අද බෑ වගේ. අපි වෙන දවසක යමු”
“හරි මිස්. එහෙනම් මං යන්නම්”
“හරි සමන්. පස්සේ දවසක යමුකෝ කලින්ම ටිකක් වැඩිපුර වෙලා ඉන්න බලාගෙනම”
“හා ඒක හොදයි මිස්. එහෙනම් මං යනවා.”
“හා සමන්. පරිස්සමින්”
එහෙම කියල වරුණි ගේට්ටුවත් වහලා ගෙදරට ඇවිල්ල එහෙමම ඇඳේ පෙරලුනා කකුල් දෙකත් පළල් කරගෙනම. ඒ වෙද්දීත් කිම්බේ ජූස් වේලිලා තිබුනේ නෑ. එහෙමම ඇඟිල්ල අරගෙන කිම්බ අතගාල බලන ගමන් කල්පනා කරේ අද මේ කරපු වැඩේ හරිද කියලා. හස්බන්ඩ් ලංකාවේ නැති වෙලාවක වෙන පිරිමියෙක් ගේ පයිය අල්ලාගෙන අතේ ගැහුවා කියලා හිතනකොටත් වරුණිටම පුදුමයි එච්චර දෙයක් කරන්න තරම් හිත හදා ගත්තේ කොහොමද කියලා. කොච්චර වල් වැඩ ගැන කතා කරත් යාළුවො එක්ක වරුණි කවදාවත් වෙන පිරිමි ගැන එහෙමට හිතලා තිබුනේ නෑ.
එදා කෝච්චියේ සිද්දියත් මිනිහ බලෙන් වගේ කරපු දේට ආසාවක් ආව මිසක් එතනින් එහාට කිසි දෙයක් ගැන හිතුවේ නෑ. ඒත් දැන් දැන් එන්න එන්නම හිත වෙන පැත්තකට ඇදිලා යනවා කියලා වරුණිට හිතුනා. හිත ඇතුලේ එක එක ආසාවල් එහෙමත් දැන් ටික ටික මෝදු වෙන්න පටන් අරගෙන. ඒකෙ ප්‍රතිපලයක් විදියට තමා අද විමල්ගේ පයිය අල්ලන්න හිතුනේ. ඒක අල්ලද්දී ඇඟම හිරි වැටීගෙන ගිය හැටි වගේම කටට ගන්න ආපු ආසාව ගැනත් මතක් වෙද්දී දැන් නං හුත්තට පොල්ලක් බස්සගන්න තිබුන නං කියලා හිතුනා.
මේ අතර විමලේ දන්නවා දැන් කොහොමත් කෙල්ල ගෙදර ගියේ ඇඟිල්ල ගහල සැපක් ගන්න කියලා. මොකද පලවෙනි පාර නිසා කෙල්ලට ලැජ්ජ හිතෙන්න ඇති කියලා හිතුනා. ඒත් අතේ ගහද්දි කෙල්ල ඒක ආසාවෙන් කරා කියන එක විමලේට හොදටම තේරුණා. ඒ නිසා විමලේ කරේ කෝල් එකක් දීල පොඩ්ඩක් තව මෝල් කරන්න ඕන කියලා. ඒ නිසා අනිත් නොම්මරෙන් කෝල් එකක් ගත්තා බලන් මොනාද කියන්නේ කියලා.
රිංග්ස් ගියත් ආන්සර් කරේ නැති නිසා විමලේ හිතුව එදා කියපු දේවල් වලට තරහ වෙලාවත් ද කියලා. වරුණි කල්පනා ලෝකෙක හිර වෙලා හිටපු නිසා ෆෝන් එක රින්ග් වෙනවා ඇහුනේ හීනෙන් වගේ. ආන්සර් කරන්න හදද්දිම කට් වෙච්ච නිසා නොම්මරේ බැලුවම දැක්කේ විමලේ එදා කෝල් කරපු නොම්මරේ කියලා. එක සේව් කරගෙන තිබුනේ. දැන් ඉන්න මෝලත් එක්ක කුණුහරුප ටිකක් අහන්න ආස හිතුන නිසා වරුණි අනිත් පැත්තට ආයේ කෝල් එක ගත්තා. විමලේ හිතුවේ නෑ කෙල්ල කෝල් කරයි කියලා
“හලෝ. කවුද මේ?”
“ඇයි හුත්ති උඹට අදුරගන්න බැරිද?”
“බැරි නිසා නේ හුත්තෝ අහන්නේ කවුද කියලා ?”
“අනේ වරුණි වේසි. මගේ නම ගම උඹට වැඩක් නෑනේ. මගෙන් සැපක් විතරක් ගනින් ඒ ඇති”
“අනේ මේ හැංගි හැංගි සැප දෙන්න ට්‍රයි කරන්නේ වරෙන්කො එළිපිට”
“එළිපිට ඇවිල්ල පයිය තමයි එලියට දාන්නේ?”
“ඉතින් මට මොකෝ? එලියට බැරි නං එල්ලගෙන හිටියත්?”
“ඔව් ඉතින් මේවා නග්ගල ගත්තම එල්ල්ලගෙන තමා ඉන්න වෙන්නේ?”
“අනේ හිතා ගන්න පුළුවන්. හුණු බිජ්ජක් වගේ එකක් ඇති”
“අනේ පල හුත්ති යන්න. මේකෙන් කාලම බලපන්කො හුණු බිජ්ජක්ද? අලි පකක් ද කියලා?”
“මට නං ඔය කෝකත් එකයි”
“ඔව් ඔව්, ආරංචි උඹගේ හුත්තට අලි පයියක් උනත් බස්සගන්න පුළුවන් කියලා?”
“අනේ මේ කැත කතා කියන්න එපා මිනිහෝ. තමුසෙට කවුද මං ගැන ඔය විදියේ කතා කියන්නේ?”
“ඒ වලින් වැඩක් නෑනේ වේසියේ. කතාව ඇත්ත නං?”
146
33
2
1
83.4K12:20
“ඔය කතා කියපු එවුන් එක්ක ඇවිල්ලා බලපන්කො අඩු තරමේ හරියට කැරි යන්න අතේ පාරක්වත් ගහගන්න පුලුවන්ද කියලා. එනවා මෙතන මට කතා හදන්න?”
“අනේ හුත්තියේ, උඹ කැමති නං කියපං. අද රෑම ඇවිල්ල සැප දෙන්නම් පැලෙන්න”
“තමුසේ කොහෙද අද රෑ එන්නේ. රසිකගේ යාලුවෙක් කිව්වා නේද?”
“කැමති නං කියහන් හුත්ති. රෑ වෙද්දී උඹගේ කාමරේ ඉඳි”
“අනේ මට ඕන නෑ. මට සැප හම්බ වෙනවා හිතේ හැටියට”
“කාගෙන්ද බං සැප හම්බවෙන්නේ මිනිහත් ලංකාවේ නැති එකේ?”
“ඒකෙන් තමුසෙට වැඩක් නෑ නේ?”
“මොකෝ වනජීවී එකේ නාකි සෙට්එක වත් තියාගෙන හුකනවද උබට ?”
“ඉතින් උන් හිකුවත් තමුසෙට අමාරුද?”
“අමාරු නැද්ද උඹ වගේ ලපටි හුත්තකට නාකි හුකනවා කිව්වම?”
“මොකෝ ඉරිසියයි ද තමුසෙට බැරි වැඩේ නාකි කරනවට?”
“පුලුවන්ද බැරිද බලන්න පයිය කටට අරගෙන බලපන්කො කෙල්ලේ?”
“අනේ තියා ගන්නවා තමුසෙගෙ මහා ලොකු පක?”
“ලොකු පක තමා වේසියේ. මේවලින් කාපු ගෑනු තාම එනවා හොයාගෙන”
“එහෙනම් මොන ලබ්බකටද මට කෝල් කරන්නේ?”
“මේ ලබ්බ ඔය හුත්තට බස්සන්න තමයි කෝල් කරන්නේ?”
“ඒවාට නං නාල එන්න වේවි.”
“කියනවා නං නාලම එන්න කෙල්ලේ?”
“අනේ මේ?”
“අපිත් ආසයි නාන වෙලාවට දිය රෙද්දට ඔය කැරි පුක ඇලිලා තියෙනවා බල බල අතේ ගහන්න පයිය අතුල්ලලා. ඔයත් ආස ඇති නේද ලොකු පයියක් එහෙම ඇතිල්ලෙන කොට තෙත දිය රෙද්දට?”
එහෙම කියද්දී වරුණිට මතක් වුනේ එදා සමන් තෙත දිය රෙද්දට උඩින් දිවෙන් ලෙව කාල පස්සේ පයිය අතුල්ලලා අතේ ගහපු විදිය. එහෙම කියද්දී විමලේ ඒ දිහා බලාගෙන හිටිය නේද කියන එක මතකෙට ආවේ වරුණිට ඒ වෙලාවේ.
“එහෙමද? එහෙනම් වටේ ගෑනු ටික ඉවර ඇති නාන වෙලාවට තමුසෙගෙ අතේ ගැහිල්ලට?”
“අතේ ගහනවට වඩා ගස්සගන්න තමයි ආස ඉතින් ඔය සුදු අත් දෙකින්?”
“මේ ඇත්තටම කියනවා තමුසේ මාව දැකල තියෙනවද? කොහොමද මගේ ගැන දන්නේ ?”
“අපෝ දැකල විතරක් නෙමේ බල බල අතෙත් ගහල තියෙනවා”
“මොකක් කිව්වා?ඒ කොහොමද?”
“ඒ කතා පස්සේ ඔයාට දැනගන්න පුළුවන් වේවි?”
“ඉතින් දැන් කිව්වම මොකෝ වෙන්නේ?”
“එහෙම කිව්වම ගතියක් නෑනේ මැඩම්. මැඩමුත් දැන් ආසයි නේ ෆෝන් එකෙන් කුණුහරුප කිය කියා මෝල් වෙන්න?”
“අනේ පිස්සුද මිනිහෝ. තමුසේ මම කවුරු කියලද හිතන් ඉන්නේ?”
“වෙන කවුද හොද වේසියෙක් කියලා තමා එක එකාගේ පයියවල් බල බල ඇඟිල්ල ගහන”
“අනේ පල හුත්තෝ. එක එකා පොටෝ එව්වා පලියට ඇඟිලි ගහන්න මට පිස්සු නෑ”
“පිස්සු නැත්තං මෝල ඇති නේ?”
“අනේ මං තියෙනවා”
එහෙම කියල වරුණි ෆෝන් එක කට් කරා. කෝල් එක කට් කරලා ඉවරවෙද්දි කිම්බ හොදටම ජූස් වලින් පිරිලා තිබුනා. මොනා උනත් මිනිහගේ කුණුහරුප කතා එක්ක වරුනිත් අමුතු ෆන් එකක් ගන්නවා නේද කියලා හිතුනා. ඊට පස්සේ එහෙමම දිය රෙද්දත් ඇඳගෙන නාන්න ගියා. නාද්දීත් පුක හොදට අතගාල මිරිකලා බැලුවා විමල්ගේ ගොරෝසු අතලින් මෙහෙම කරොත් කොහොමට තියේවිද කියලා.
ඒ පයිය මෙහෙම නාද්දී ඇවිල්ලා පුකේ අතුල්ලා පස්සෙන් හේත්තු කරාම කොහොම ෆීල් වේවිද කියලා වරුණිට හිතුනා ඒ වෙලේ. සමන්ගේ වගේ නෙමේ කියල නං හිතුනා ඒ වෙලේ. එහෙමම නාල ඉවර වෙලා වරුණි සිරියලගේ ගෙවල් පැත්තට ගියා. යන ගමන් කල්පනා කරේ මේ දේවල් ගැන ශාලු එක්ක කියනවද කියලා. කිව්වොත් ඒකි මොනා කියයිද දන්නේ නෑ.
විමලේ කෝල් එක ඉවර වෙලා කල්පනා කරේ දැන් නං කෙල්ල ගානට ට්‍රැක් එකට වැටීගෙන එනවා. අකමැති වගේ පෙන්නුවට දැන් හිත අස්සෙන් පොඩි කැමත්තක් නැත්තෙත් නෑ. අතේ පාරත් ගහද්දි තේරුණා හොදටම කෙල්ලගේ ගෙඩි දෙකත් පිම්බිලා හයි වෙලා තිබුනේ තද වෙද්දී කියලා.
ඒත් වැඩිය හදිස්සි වෙන්න හොද නෑ. අතට ගත්ත දේ කටට දාගන්න ටිකක් කල් ගියාට කමක් නෑ. මෙයාව ගානට හදල සෙට් කරගත්තම මට ඕන ඕන විදියට නටවන්න පුළුවන්. වරුණි ගියාට පස්සේ වරුණිගේ ජුස්‌ ගලපු පැන්ටිය ඉඹල පයිය වටේ ඔතාගෙන ආයෙම අතේ පාරක් ගහලා දෙවැනි කැරි ඔක්කොම පැන්ටියටම ඇරියා. දෙවැනි සැරෙත් කැරි ලෝඩ් එකක්ම ගියා කවදාවත් නැතුවම.
ඒ තරමටම විමලේ මෝල් වෙලා හිටියේ ඒ වෙද්දී. ඒ වෙද්දී විමලේ හිතාගෙන හිටියේ ගමේ උන්ට පේන්නත් එක්කම වරුණිට තියාගෙන හුකනවා කියලා. සිරියට උණ ගැනෙන්න දෙන්න ඕන වැඩේ.
ඒකි හිතාගෙන ඉන්නේ ඒකිගේ සඳලි කෙල්ල විතරයි කියලනේ ගමටම ඉන්නේ. කෝකටත් ගෙවල් පැත්තේ පොඩි රවුමක් දාල බලන්න ඕනා කෙල්ලගේ ප්‍රතිචාර කොහොමද බලන්න. එහෙම හිතල ඔෆිස් එක එහෙමම වහල බයික් එකෙන් වරුණි ගේ ගේ දිහාවට ආවා. ගෙවල් පැත්තට එද්දී ගෙදර දොර වහල තිබුන නිසා මිනිහ හිතුවේ ඇතුලේ ඇති කියලා දොරත් වහගෙන. ඇවිල්ල දොරට තට්ටු කරලා කතා කරත් කිසි සද්දයක් නැති නිසා කෝල් එකක් ගත්තා පාරට ඇවිල්ලා. කෝල් එකට ආන්සර් කරේ ටික වෙලාවක් ගියාට පස්සේ,
“හෙලෝ විමලේ අන්කල් මොකෝ මේ වෙලාවේ?”
“අහ්හ් නෑ වරුණි මිස්. මම මේ නිකං මේ පැත්තෙන් යන ගමන් බැලුවේ දොර වහල නිසා?”
“මම මේ සිරියා ඇන්ටි ලගේ ගෙදරට ආවා”144 17 
2
1
66.3K12:20
“අහ්හ්හ් එහෙනම් කමක් නෑ. මං ඒත් බැලුවා හවස සිද්දිය එක්ක මිස් අවුල් ගියාවත් ද කියලා. සොරි කියන්නත් එක්ක මම මේ ආවේ?”
“අනේ ඔක්කොම කරගෙන දැන්ද සොරි කියන්න මතක් වුනේ??”
“නෑ ඉතින් මිස් මුකුත් කියන්නෙම නැතුව ආව නේ. මට කතා කරන්නවත් වෙලාවක් දුන්නේ නෑනේ?”
“කතා මොකටද මෙච්චර දවසක් ඕකට නේ ට්‍රයි කරේ?”
“ඒ උනාට ඉතින් මිස් මගේ බල කිරීමට නේ කරේ?”
“කොහොම හරි වැඩේ වුනානේ. හරි හරි. මං තියන්නම්. හෙට ආවම කතා කරමු”
“හරි මිස්. පරිස්සමින් ඉන්න එහෙනම්”
එහෙම කියලා විමලේ ෆෝන් එක තියලා කට කොනින් හිනා උනා. ඒ කියන්නේ කෙල්ලගේ හිතේ එහෙම තරහක් වත් අකමැත්තක් වත් නෑ වගේ. බලමුකෝ එහෙනම් හෙට ඉඳල මොනාද කරන්නේ කියලා වරුණි මිස්. හෙටින් පස්සේ ඔයාට මට ඕන විදියට තමයි ඔෆිස් එකේ ඉන්න වෙන්නේ. අද අරකිවත් නෑනේ රෑට හුත්ත පලන්න. කඩේ පැත්තෙවත් රවුමක් දාල බලන්න ඕනා කටට වත් දීගන්න පුලුවන්ද කියලා මුදලාලිය පේන්න හිටියේ නැත්තං.
*************
වරුණි ගෙදර ඇවිල්ලා ශාලු ට කෝල් එකක් ගත්තේ මේ දේවල් හිතේ තදකරගෙන ඉන්න අමාරු නිසා කියල දානවා කියල හිතා ගෙන,
“හලෝ.”
“මොකෝ බං එදා කෝල් එක කට් කරේ. උඹට ෂෝ එක බලන්න බෑ වගේ කියලා හිතුනද?”
“උඹට පිස්සුද බං. ඒ වෙලේ මොකෙද්දේ හුත්තෙක් කෝල් කරා. ඒකත් එක්ක කට් වුනා කෝල් එක හොදම හරියේදී?”
“ඒකනේ බං. අරූ ගේ පයිය පේන්න හරවද්දී උඹ මිසින්?”
“මොනා කරන්නද බං. ඒක නෙමේ මොනාද එදා ඌ කරේ? හිකුවද පැලෙන්න”
“අම්මෝ ඔව් කෙල්ලේ. මම හිතුවේ නෑ නාකිය එච්චර වැඩක් කරයි කියලා. මේකා විනාඩි 20-30ක් විතර තියාගෙන හිකුව කියහන්කෝ.”
“නෑ එච්චර වෙලා”
“ඔව් බං. මට හිතෙන්නේ ෂුවර් එකට ටැබ්ලට් එකක් ගහල එන්න ඇත්තේ. මටත් මොකෝ. කාලෙකින් රිදෙන්න වැදුනා එදා නං. හුකල ඉවර වෙද්දී හුත්ත නෑ වගේ”
“අපරාදේ බං. බලන්න බැරි උනානේ ෆුල් ෂෝ එක??”
“ඒකනේ. උඹට ආතල් එකක් දෙන්නත් එක්ක නේ මම එහෙම වැඩක් කරේ. ඒක නෙමේ මොකෝ ඉතින්. විමලය ආයේ පුක බලල අතේ ගැහුවේ නැද්ද?”
“හ්ම්ම්ම්”
“මේ මේ මට ඒක නං ඇල්ලුවේ නෑ. මොකද්ද හ්ම්ම්ම් කියල නැවතුනේ. කියපං කියපං මොකද උනේ අලුතින්?”
“හරි බං. ඔන්න උඹ නොන්ඩි කරන්න එපා හරිද?”
“හරි හුත්තියේ කියපන්කො වෙච්ච දේ?” වරුණි ඊට පස්සේ වෙච්ච සිද්දිය අකුරක් නෑර මුල ඉඳලම කිව්වා. කතාව අහගෙන ඉඳල ශාලු කිව්වේ.
“යකෝ. තෝ ඒ කියන්නේ නකියගේ පයිය අල්ලාගෙන අතේ පාරකුත් ගැහුවා ඒකට”
“උඹ නිසා තමා මේ ඔක්කොම. උඹ නේ මාව මෝල් කරේ එක එක දේවල් කියලයි පෙන්නලයි”
“හරි හරි. දැන් ඉතින් උඹත් අකමැත්තෙන් නෙමේ නේ ඔය දේවල් කරේ.?”
“ඔව් ඉතින්. ඒ වෙලේ නං ආස හිතුනා තමයි මටත්?”
“ඒකනේ ඒකනේ. ඔහොම අල්ලාගෙන පලයන්. වැඩිය දෙන්න යන්න එපා. මොකද ඕකා මොන වගේ එකෙක් ද දන්නේ නෑනේ. උඹව සෙට් කරගෙන වටේ යවන්නත් බැරි නෑ?”
“අනේ එහෙම නෑ බං. ඌ මට ආදරෙයි. මං ගැන හොයල බලනවා?”
“එහෙම තමා බං. නාකින්ට අපි වගේ කෙල්ලෙක් සෙට් උනොත් ඕන මගුලක් කරනවා. ඒ නිසා උඹ ඕකට වැඩිය on එක නොදී ඉඳපන් ගානට. වෙලාව ආවම බැරියා හුකන්න දෙන්න?”
“අනේ පිස්සුද බං. ඌට හුකන්න නං දෙන්න ඕන නෑ. ඔහොම පොඩි සැපක් දීල නිකං ඉන්නවා?”
“අනේ මේ පලයන් හුත්ති. උඹ බබා නේ. හුත්ත ගලන්න ගත්තම පයිය බස්සගන්නකන් උඹ දන්නෙත් නෑ?”
“හ්ම්ම්ම්”
“ඒක නෙමේ සමන් කොල්ල මොකෝ..”
“අපෝ ඌ ත් ඊට හපන්. පුක පස්සෙම තමා කැරකෙන්නේ?”
“අඩෝ උඹට බලපන්කො නාකි පකයි-ලපටි පකයි දෙකම එක සැරේ කැරකෙනවා?”
“උඹට වගේ ලපටි පකවල් නං මට දිරවන්නේ නෑ”
“උඹත් කාලම බලපන්කො. එතකොට තේරේවි?”
“අනේ මේ පලයන් යන්න”
“හරි හරි එහෙනම්. දැන් උඹත් ට්‍රැක් එකට වැටිලා නේ. ශේප් එකේ සැපක් අරගෙන ඉදපන්. හැබැයි පරිස්සමින්. ඔය ගම්වල මොකා මොනා කරයිද දන්නේ නෑ. ගංජා කාරයෝ එහෙමත් ඇති නේ?”
“අපෝ ඔව්. උං ගේ අඩුවක් නෑ මෙහෙත්?”
“ඒකනේ. උඹගේ පුක දැක්කම නාකි නෙමේ හැම එකාම පස්සේ වැටිලා ඇති?”
“ඔව් ඒක නං ඇත්ත. හැම එකාම ගෙඩි දෙකයි පුකයි තමා මුලින්ම බලන්නේ?”
“ඒකනේ. ඕකට නේ demand එක?”
“හරි හරි. මං තියනවා”
“හරි. බායි”
*************
පහුවෙනිදා උදේ ලෑස්ති වෙද්දී සර් නැති නිසා පොඩ්ඩක් හිරට අදින්න ඕන කියලා හිතලා tight ස්කර්ට් එකක් ඇන්දා බොත්තම් තියෙන බ්ලවුස් එකක් එක්ක. වරුනිටත් ඕන වුනේ සර් නැති නිසා විමලෙව මෝල් කරලා තියන්න ඔෆිස් එකේදී මේ දවස් ටිකේ. මිනිහගේ පයිය අල්ලපු එක සැරින් සැරේ මැවිලා පේන්න ගත්තා උදේ එද්දිත්. වරුණි එද්දී විමලේ උදෙන්ම ඇවිල්ල ඔෆිස් එක ඇරලා අස් කරලත් තිබුනා.
“ගූඩ් මොර්නින්ග් විමලේ අන්කල්?”
“ගූඩ් මෝර්නින් වරුණි මිස්. අප්පෝ මිස් අද බොසා නැති එකමයි හොද?”
“ඒ මොකෝ අන්කල්?”
“ඒ මොකෝ කියන්නේ මිස්ගේ පුක ඔහොම දැක්ක නං වසන්ති කෙල්ලව අතැරලා මිස්ගේ පස්සේ වැටේවි?”142 26
67.6K12:20
“අනේ යන්න අන්කල් යන්න මෙතන උදේ පාන්දර කැත කතා නොකිය?”
“ඉතින් මිස් මං ඇත්ත නේ කියන්නේ. මිස් කන්නඩියෙන් බලද්දී පුක දිහා බලන්නේ නැද්ද?”
“අනේ මං මොකටද මගේ පුක දිහා බලන්නේ. ඔය හැම එකාම බලන්නේ ඔයත් ඇතුළුව?”
“මම නං ආපු දවසේ ඉඳලම බැලුවේ මිස්ගේ පුක දිහා නේ?”
“ඔව් ඔව්. ඒක නං මං හොදට දන්නවා?”
“කවුද අප්පේ මේ වගේ පුකක් බලන්නේ නැතුව ඉන්නේ?”
“එහෙම කියන ගමන් විමලේ ඇවිල්ල වරුණිගේ පුකට පොඩි තට්ටුවක් දැම්ම අල්ලම වදින්න”
“මේ මේ අන්කල්. ඕවා නං තියා ගන්න එපා මේ උදේ පාන්දර. ඊයේ වෙච්ච සිද්දිය එතනින් ඉවරයි හරිද?”
“අපෝ මිස්ට කේන්ති යනවා නේ හරියට. අපි දෙන්න විතරනේ ඉන්නේ. එහෙම එකේ මෙහෙම චාන්ස් ආයේ එන්නේ නෑනේ වරුණි මිස්?”
“එකෙන් කමක් නෑ. ඕවා තියා ගන්න එපා මෙතන?” එහෙම බොරුවට තරහක් පෙන්නලා ගිහිල්ල වාඩි වුනා.
“හරි හරි. ඔන්න එහෙනම් අල්ලන්නේ නෑ. බලනවා විතරයි”
“බැලුවට කාරී නෑ. අල්ලන්න තහනම්.”
“ඒ උනාට මගේ ඒවා නං ඕන වෙලාවක් මිස්ට අල්ලන්න පුළුවන් ඔන්න”
“අනේ මේ කියන්නේ නෑ මං. මේ ඒක නෙමේ ඊයේ පැන්ටියට මොකද කරේ?”
“ඒක මං පරිස්සමට අරං තිබ්බා.”
“මොකක්? පිස්සුද? ඒක විසික් කරලා දානව පිස්සු වැඩ නොකර?”
“අපෝ බෑ. එකේ අපි දෙන්නගෙම බඩු තියෙනවා දැන්. අනික ඔයාට ජූස් ගැලුවේ මගේ පකට අතේ ගහද්දි නේ?”
“මොකක්? දෙන්නගෙම බඩු ?”
“ඔව්. මං ඒක ඔතාගෙන අතේ ගහලා ආයේ කැරි දැම්මා ඊයේ?”
“ඊයා මොනාද අප්පා කරන වැඩ ඔයා?”
“ඔයාගේ ජූස් නේ වරුණි මිස්. ඉතින් මට ඕනා ඒක ළඟ තියාගන්න”
“තියාගන්න බැරි නං තම්බල බොනවා”
“තමබන්නේ මොකටද අප්පා ඔයා ළඟ ඉන්නකොට. දිව දාල ජූස් ෆ්‍රෙෂ් පිටම උරණව නේ අයේ?”
“හිතේ ඇති උරන්න?”
“අම්මෝ දෙනවා නං දැන් උනත් උරන්නම්කෝ?”
“අනේ මේ විමලේ. මං කිව්වා කියල හිතාගන්න . උදේ පාන්දරම මදන විසේ ගහලා මෙතන. යනවා ගිහිං මට කන්න මොනා හරි අරගෙන එනවා. උදේට කාලත් නෑ මම”
“ඉතින් කෙහෙල් කමුකෝ වරුණි මිස්?”
“අනේ මේ අන්කල්. යන්නකෝ ගිහිල්ල කන්න මොනාහරි අරගෙන එන්නකෝ. බඩ ගිනි අප්පා?”
“හරි හරි මිස්. මං සුටුස් ගාල එන්නම්. මිස් ඔහොම ඉන්නකෝ?” එහෙම කියල විමලේ බයික් එකේ නැගලා කඩේ පැත්තට ගියා.
විමලේ ගියාට් පස්සේ වරුණි ඊයේ අස් කරන්න ගත්ත කබඩ් එක ලඟට ගියා. ෆයිල් ටික තාම එහෙමම තියෙනවා ඊයේ තිබුන විදියටම. ලඟට ඇවිල්ලා කබඩ් එක ඇරලා වරුණි නිකමට බැලුව ෆයිල් ටික අතගාල. ඊයේ විමලේ විද්ද කැරි වල පැල්ලම් තැනින් තැන තාම තියෙනවා කඩදාසි ෆයිල් වල. වරුණි ඒවා පොඩ්ඩක් අතගාල බලල නහයට ඇඟිල්ල තියල සුවඳ බැලුවා. ඒත් ලොකුවට මුකුත් නහයට දැනුනේ නෑ. එහෙම කරද්දී හිතාගන්න බැරි උනා වරුණිට ඊයේ මෙතන ඉඳගෙන විමලෙට අතේ ගැහුවා නේද කියලා. විනාඩි 10ක් වගේ යද්දී බයික් එක එන සද්දේ ඇහුන නිසා වරුණි එතනින් එලියට ආවා.
“හරි මිස්. එහෙනම් කාල ඉන්නකෝ. මං තේ හදන්නම්?”
“නෑ නෑ. ඉන්න මං හදන්නම් අද. ඔයා හැමදාම හදනව නේ?”
“අනේ ඕක මොකද්ද මිස්. මං හදන්නම්”
“අනේ පැහෙන්න නැතුව ඉන්නවද අන්කල්. ඔයා අර කබඩ් එක අස් කරලා දාන්න. මම මේක හදල අරගෙන එන්නම්?”
“මොකෝ මිස් එන්නේ නැද්ද ආයේ කබඩ් එක අස් කරන්න?”
“ඒ මොකටද? අදත් අතේ ගස්සගන්නද?”
“නෑ අද නං කටට වත් දෙන්න බැලුවේ?”
“මේ විමලේ. මගෙන් ගුටි කන්න තමා ඔය දඟලන්නේ. යනවා යන්න මෙතනින්. එනවා කටට දෙන්න?”
“කොහේ යනන්ද මිස් ඔය පුක දාලා.හිහි”
“අනේ මේ. පුකේ මොනාද ඔච්චර බලන් තියෙන්නේ?”
“අම්මෝ මේ පුක දැක්කම බලන්නේ නැතුව ඉන්නේ කොහොමද අප්පා?”
එහෙම කියල විමලේ වරුණිට කිට්ටු වුනා. වරුණි ඒ වෙලේ සින්ක් එකෙන් වතුර පුරවන ගමන් හිටියේ කේතලේට. විමලේ පිටි පස්සෙන් ඇවිල්ල වරුනිගේ පුකට හේත්තු වෙලා උර හිසෙන් ඇල්ලුවම වරුණි එක පාරට බය වෙලා වගේ අනිත් පැත්ත හැරුනා කේතලේ එක්කම. ඒ වෙලේ කේතලේ තිබුණු වතුර ටික ඉහිරිලා වරුනිගේ බ්ලවුස් එකම තෙමුනා.
“මොන හුත්තක් කරනවද? විමලේ අංකල්. බලනවකො ඔක්කොම තෙමුනා නේ මාව?”
“අනේ සොරි මිස්. පුක දැක්කම පොඩ්ඩක් බදා ගන්න හිතුනා?”
“බදා ගන්න තමා. දැන් බලන්නකෝ වෙච්ච වැඩේ. ඔක්කොම තෙමුනා නේ?”
“ඒක නේ. මිස් කලබල වුනානේ?”
“කලබල නොවී කොහොමද? ඔයාට නං පුදුම නාකි විසයක් තියෙන්නේ අන්කල්?”
“මිස්ව දැක්කම නිකන්ම මෝල් වෙනවා නේ මිස්?”
“එහෙනම් ඒක ලෙඩක්. බෙහෙත් ගන්න වේවි” එහෙම කියන ගමන් වරුණි බලුව්ස් එක අතින් පිහිනන ගත්තා වතුර ටික පිහදාල දාන්න.
“කෝ ඉන්න මිස්. මං පිහදාල දාන්නම්?”
“නෑ නෑ ඕන නෑ. මම වැඩේ කරගන්නම්. ඕන මගුලක් කරගන්න ඔයා?”
“ඉන්නකෝ ඉන්නකෝ” එහෙම කියල විමලේ බලෙන්ම වගේ වරුණිගේ බල්වුස් එක අතින් පිහිදාන්න ගත්තා. එහෙම කරන ගමන් කෙල්ලගේ බ්‍රා එකට උඩින් තද වෙන්න අතින් තද කරන්නත් අමතක කරේ නෑ. වරුණිත් එපා කියන ගමන් විමලේ කරන වැඩේට මුකුත් නොකිය එහෙමම හිටියා. විමලේ එහෙම පිහින ගමන් දෙපාරක් විතර ගෙඩි දෙක හොදට අත් දෙකින් මිරිකුවා. වරුණිට ඌයි කියලා කියවුනා.164 19 1
71.8K12:20
“මොනාද මෝඩයෝ ඔය කරන්නේ. ඔහොමද පිහදාන්නේ. යනවා යනවා යන්න. එනවා මෙතන?” එහෙම කියල වරුණි එතනින් යන් හැදුවම විමලේ වරුණිව ලඟට අරගෙන පිටි පස්සෙන් අත් දෙක දාල පයිය පුකට තියල තදා කරා. ඒ වෙද්දීත් මිනිහගේ පයිය නැගල කියල වරුණිට තේරුනා. ඒත් මොකෙක් හරි ආවොත් විනාසයක් වෙනෙන් කියලා හිතලා.
“අනේ මේ අංකල්. පිස්සු කරන්න එපා. මට යන්න දෙන්න. මෙතන කෝලම් මඩුවක් කියල හිතුවද?” කියලා අත් දෙක ගසල දාල එලියට ආවා එතනින්.
එහෙමං ඇවිල්ල එයාගේ පුටුවේ වාඩි වෙලා බල්වුස් එකේ උඩ බොත්තම් දෙක ගලවාගෙන ෆෑන් එක දාගෙන යටට වෙලා හිටියා වතුර ටික වේලනකන්. විනාඩි 15කට විතර පස්සේ විමලේ තේ එකත් හදාගෙන එද්දී වරුණි ඉන්නවා බ්‍රා එකෙත් බාගයක් එළියේ දාගෙන ෆෑන් එක යටට වෙලා. ඔෆිස් එකේ ඉස්සරහ දොර වහල තිබුනේ ඒ වෙලේ. මොකද වරුණි එක වහල තමයි ඇතුලට ඇවිල්ල එහෙම හිටියේ නැත්තං කවුරු හරි අවොත් පේන නිසා. ඉන්න විදිය දැක්කම විමලේට ඒ වෙලේම ගෙඩි දෙක අරගෙන උරන්න කියලා හිතුනා. ඒත් ඉස්සෙල්ලත් සද්දයක් දාල ආව නිසා මුකුත් නොකිය ටික වෙලාවක් හොදට රස විඳලා තමයි කතා කරේ,
“වරුණි මිස්. ආ තේ එක බීල ඉන්න. කෙසෙල් එක්ක කන් ලැවරිය ඇති?”
“කෝ දෙන්න අංකල්. ඔයා කරන වැඩ නිසා බඩගින්නත් වැඩි වුනා?”
“බඩ ගින්නත් නැත්තං වෙන ගින්නක් ද වැඩි වුනේ?”
“වැඩි වුනා මම කියන්නේ නෑ?”
එහෙම කියන ගමන් වරුණි ලැවරිය එකක් අරගෙන කන ගමන් කෙසෙල් ගෙඩියකුත් ලෙලි ඇරලා කන්න ගත්තා. ඒත් බ්ලවුස් එකේ බොත්තම් දෙක දැම්මේ නෑ. ගානක් නැතුව විමලේ ඉස්සරහ එහෙමම ඉන්න ගමන් කෙසෙල් ගෙඩිය කනවට වඩා කරේ කට ඇතුලට දාල උරණව වගේ කරන එක නිකන් පයිය උරණව වගේ. විමලේ ඒ දිහා සැරින් සැරේ බලන ගමන් තේ එක බොන් ගත්තා.
“වරුණි මිස්?”
“ඔව් අන්කල්?”
“මේ ටිකේ සර් නෑනේ ඔෆිස් එකේ?”
“ඔව් ඉතින්.?”
“ඉතින් මිස් පොඩ්ඩක් කොටට ඇඳලා එන්නකෝ?”
“අහ්හ් ඒ මොකටද ඒ ?”
“නෑ ඉතිං එහෙම ඉන්නකොට තව sexy නේ. බලන් ආසයි?”
“හොදට තියෙයි. මට ගමෙත් ඉන්න බැරි වෙන වැඩක් තමා ඔයා කියන්නේ?”
“ගමේ මොනා හරි උනොත් මම බලාගන් නම් මොකෙක් හරි මොනා හරි කියන්න ආවොත්?”
“අපෝ ඒ උනාට බෑ අන්කල්. මම අනික එහෙම අදින්නේ නෑනේ කොහොමත්?”
“කොට කියන්නේ ඉතින් කොටම නෙමේ. දැන් ඉන්නවට වඩා පොඩ්ඩක් ගල් දෙක එහෙම බලාගන්න පුළුවන් විදියට මට ඔෆිස් එකේදී?”
“ආහ්හ් අනේ මෙන්න මෙයාට තියෙන ආසාවල්?”
“කවුද මිස් ආස නැත්තේ ඔය වගේ කිරි ගල් දෙකක් බලන්න..?”
“ඇයි මගේ ගල් දෙක මීට කලින් දැකල තියෙනවද කිරි ද කියලා?” එහෙම කිව්වම මිනිහට කට උත්තර නැතුව ගියා
“නෑ එහෙම නෙමේ ඉතින්. මිස්ගේ පාටේ හැටියට ගල් දෙකේ පාට හිතාගන්න පුළුවන් නේ. අනික පුක දැක්ක නේ හොදට එදා කැලේදී?”
“අනේ එහෙම කොහොමද පාට කියන්නේ අංකල්......විකාර ?”
“ඒ උනාට එහෙම වෙන්නම ඕනා. බොරුද කියන්නේ බලන්න පොඩ්ඩක් පෙනන්න්කෝ?”
“මොකක්? පෙන්නන්න. පිස්සුද ඔයාට?”
“මේකේ කවුරුත් නෑනේ. අනික දොරත් වහලනේ තියෙන්නේ. පොඩ්ඩක් පෙනන්න්කෝ බලන්න ආසයි?”
“පිස්සු නැතුව ඉන්න අංකල්. ඔයා නං දැන් හොදටම වැඩි?”
“ඇත්තම කියන්න මිස් නිසා පිස්සු හැදිලා ඉන්නේ දැන් මට?”
“අනේ අනේ මේ. මං නිසා පිස්සු නං හදා ගන්න එපා. මට බෑ පිස්සන් කොටුවට එන්න ඔයාව බලන්න හිහි”
“එහෙනම් පොඩ්ඩක් පෙන්නකෝ ඔය කිරි ගල් දෙක මිස්?? චුට්ටක්??”
එහෙම කියන ගමන් විමලේ වරුණිගේ මේසේ ලඟට ඇවිල්ල හිට ගත්තා. ඒ වෙලේ වරුණිගේ ඇස් දෙක ගියේ මිනිහගේ පයිය දිහාවට. ඒ වෙද්දීත් පයිය නැගලා කලිසම පිම්බිලා කියලා වරුණිට තේරුණා. මිනිහව හොදට මෝල් කරලා තියන්න ඕනා කියල වරුණිට ඒ වෙලේ හිතුනා.
“හරි එහෙනම් චුට්ටක් විතර පෙන්න්නම්. වැඩිය බෑ?”
“හරි මිස්. පොඩ්ඩක් පෙන්නනකො.” එහෙම කියල වරුණි ස්කර්ට් එක දණහිස ලඟට වෙනකං පොඩ්ඩක් උස්සල පෙන්නලා ඇහුවා.
“දැන් හරි නේ. දැක්ක නේ.. ආසාව හරිද?”
“හ්ම්ම්ම් තව චුට්ටක් උස්සන්නකෝ.?”
“බෑ බෑ කිව්වනේ පොඩ්ඩයි කියලා. දැන් හරි නේ.?”
“අනේ අනේ තව චුට්ටක්?” කියල විමලේ වරුණිගේ කකුල් දෙක උඩින් අත් දෙක තියල ස්කර්ට් එක උඩටම ඉස්සුවා පැන්ටිය පෙනකම්ම...
“අනේ අංකල් ඔය මොනාද කරන්නේ අනේ..?”
“හරි මිස් බය නැතුව ඉන්නකෝ. බලන් විතරනේ. ඔහොම කකුල් දෙක පොඩ්ඩක් පළල් කරගෙන ඉන්නකෝ?”
එහෙම කියලා නිරුවත් ගල් දෙක උඩින් අත් දෙක තියලා කකුල් දෙක ටිකක් පළල් කරා. විමල් ගේ ගොරෝසු අත් වල පහස ගල් දෙකට දැනෙද්දී මුළු ඇඟම හිරි වැටීගෙන යනවා වගේ හැගීමක් වරුණිට දැනුනා. ඒත් ඉක්මනට ඒක අමතක කරලා විමල් ගේ අත් දෙක අතින් අල්ලලා අහකට කරා. එත් ස්කර්ට් එක පහලට දාන්න උනන්දු වුනේ නෑ.
“බලන්නකෝ මිස් ගල් දෙකේ කිරි පාට. ඔහොම බලන්න වාසනාව හැමෝටම නෑනේ?”
“හරි ඉතින් දැන් ඔයාට වාසනාව හම්බ උනානේ?”
“ඉතින් එකනේ. සර් නැති එකේ මේ දවස් දෙක තුනේ ඕක එළියේ දාගෙන ඉන්නකෝ මිස්?”
“හ්ම්ම්ම් බෑනේ අන්කල් කවුරු හරි අවොත් ඉවරයි නේ?”184 17 6 1
77.9K12:20
“කවුරු හරි එනවා නං පේනවා නේ මිස්. අද ස්කර්ට් එක උඩට උස්සල තියා ගන්න කෝ?”
“හ්ම්ම්ම් හරි බලමුකෝ. දැන් ඔය ඇති නේ?”
“හරි ඔන්න අද ඔහොමම ඉන්න ඕනා.?”
“හ්ම්ම්ම්..හරි, ඔන්න ඊට වැඩිය මුකුත් වෙන බෑ හරිද?”
“හරි අපෝ ඒ ඇති අදට?”
“හරි එහෙනම් දැන් ගිහිනර කබඩ් එකේ වැඩේ ඉවර කරලා ඉන්න. මටත් වැඩ ටිකක් තියෙනවා ඉවර කරගන්න?”
“හා හරි මිස්. මං ඒ වැඩේ ඉවර කරන්නම් අද ඉක්මනට?”
“ඔව්. ඔයාගේ කැරි පැල්ලම් ටිකත් යවන්න. නැත්තං සර්ට මාට්ටු වේවි?”
“අපෝ එහෙමද? එහෙනම් ඒ ෆයිල් කවර ටික අයින් කරලා අලුත් ඒවා දාමු?”
“කරන මගුලක් ඒවායේ නොම්මර හරියට ලියල අයින් කරන්න. නැත්තං ආයේ හොයන්න ගියාම වදේ අපිටම තමා?”
“හා හරි මිස්”
එහෙම කියලා මිනිහ ලඟට ඇවිල්ල ගල් දෙක ආයේ පොඩ්ඩක් අතගාලම තමයි ආයේ ගියේ. ඒ වෙලේ වරුණිටත් හිතුනා මිනිහට ජොකා නැතුව ඉන්න කියන්න. මොකද එහෙම උනොත් පයිය නැගල තියෙනවා හොදට පේන නිසා. ඒත් එහෙම දෙයක් කරොත් මිනිහා මං ගැන වැරදියට හිතයි කියන බය නිසා වරුණි ඒ සිතුවිල්ල එහෙමම අමතක කරලා දැම්මා. වැඩේ කරන ගමන් ස්කර්ට් එක උඩටම උස්සල ගල් දෙක තුන් කාලක් විතර පේන්න තමයි වාඩි වෙලා වැඩ කරේ කකුල් දෙක එලියට දාගෙන. විමලේ සැරින් සැරේ ඇවිල්ලා බලල යනවා.හිහි
- නැවත හමුවෙමු -53 12
86.9K12:20
0 Comments